Trots

Ik kijk in de spiegel en zie een mooie vrouw staan. Haar ogen staan zacht, haar blik is rustig. Ze is naakt en het enige dat ze aanheeft is een zwarte string. 
Om haar polsen heeft ze leren handboeien. Ze is er trots op. 
Van het bed pakt ze een leren collar. Ze kijkt er naar, slaakt een korte tevreden zucht en doet ‘m bij zichzelf om. Het is goed. 
Ze strekt haar rug en gaat rechtop staan. Vol trots kijkt ze naar haar eigen spiegelbeeld. Strekt haar armen omhoog en legt haar handen in haar nek. 
De rust heeft de overhand, maar van binnen zijn er een hoop emoties die loskomen. Ze kan ze niet allemaal plaatsen, maar het is niet erg. Het is goed.
Na een paar minuten kruipt ze in bed. Omdat ze verder naakt is, loopt er een rilling van de kou over haar rug en ze trekt snel het dekbed over zich heen.
Ze richt haar aandacht op alle gevoelens die zich in haar openbaren. Naast de algehele rust die als een warme deken om haar heen ligt, ontstaat er een opwindend gevoel in haar onderbuik.
Ze streelt haar borsten en zakt langzaam met haar hand over haar buik en verder naar beneden.
……..