Een tijdje terug was ik bij een bevriende meesteres en we hadden het erover dat ik graag nog een bench zou willen aanschaffen. Dat stond al een behoorlijke tijd op mijn wensenlijstje. Maar goed, had er nog geen een aangeschaft. Waarop ze aangaf er nog wel 1 ergens in een opslag te hebben staan. Ze zou me laten weten wat de afmetingen waren, zodra ze er was. En zo geschiedde het dat ik een week geleden een foto doorgestuurd kreeg met de maten. Ze had nog een grote en een kleine. Ik koos voor de grote, omdat ik er eigenlijk ook graag in zou willen gaan slapen. En nee, het hoeft niet mega comfi te zijn, maar als ik uitsluitend volledig in elkaar opgekruld kan liggen, is dat ook weer geen doen. Dan kan ik de volgende dag niet meer lopen van stijfheid. Lijkt me ook niet helemaal de bedoeling.
Voor slechts een knuffel kon ik ‘m komen ophalen. Nou zelfs in deze coronatijd durf ik daarvoor iemand echt wel een hele dikke knuffel te geven (en een bosje bloemen en doosje chocolade natuurlijk – want dat is altijd leuk en lekker…). Hij was al schoongespoten door haar slaaf, dus thuis hoefde ik alleen nog maar het kussen te wassen.
En zo geschiedde het dat er sinds vorige week een bench bij mij onder het bed klaar ligt (moest even andere, iets hogere poten voor mijn bed kopen, omdat ie er anders niet onder past 😋…). Het is nu aan Meester om aan te geven wanneer ik in mijn bench mag / moet. Al hoop ik dat ik snel in ieder geval even mag testen.
De vraag is natuurlijk waarom ik een bench wilde. Ik heb immers een lichte vorm van claustrofobie, dus wat trekt me dan toch aan opgesloten in een bench liggen / zitten? Ik denk dat het juist dat is, wat maakt dat ik er naar uit kijk. Net als een hood op krijgen en daarmee afgesloten zijn van de buitenwereld. In de bench ben ik aan mezelf overgeleverd, kan ik geen kant meer op. Moet ik los gaan laten, ten eerste omdat het niet mega comfortabel ligt, ik niet zo kan liggen als dat ik zelf het prettigst lig. Ik opgesloten zit. Tuurlijk, als ik mezelf “opsluit” kan ik er ook altijd weer uit. Maar toch, het gaat om het gevoel. En dat is wat de bench mij geeft. Een zo mooi gevoel van rust, van tot mezelf komen, van loslaten.
Het is echter ook een stuk vernedering. Als mens opgesloten in een hondenhok… 😱 Het niet waard zijn om in een gewoon bed te slapen. Te kijk gezet worden. Het idee alleen al geeft me een warm gevoel in mijn onderbuik en maakt me nat…
Meester kan hem dus ook op 2 manieren inzetten. Gewoon voor het goede gevoel, als ik geborgenheid nodig heb, om me goed te voelen, vanuit liefde.
Maar natuurlijk ook als straf. Ga maar eens even goed over je “zonde” nadenken en kom maar eens ff tot jezelf.