Van een "spel" was het eigenlijk nog niet echt gekomen tot nu toe. Maar recentelijk is er een hoop veranderd.
Ik weet dat er vaak discussies over gevoerd worden. Moet je overmeesterd worden om onderdanig te zijn en je te kunnen overgeven of komt een deel ook uit jezelf? Voor mij was dat echt "overmeesterd worden". Ik kan me pas overgeven als de D voldoende "kracht" heeft.
Recentelijk lagen we in bed en M had de intentie om mijn handen voor tijdens de nacht vast te binden, maar ik had daar totaal geen zin in. Het draaide uit op een stoeipartijtje, eigenlijk gewoon vanilla; stoeien, kietelen, wegduwen enzo. Maar onderhuids was er meer aan de hand. Ik verzette me hevig en kon mezelf niet overgeven, maar M wilde dit keer echt niet toegeven. En ondanks dat ik een behoorlijk sterke dame ben, wist hij me na een 10 minuten flink stoeien dan toch eindelijk te overmeesteren…. En gaf ik me gewonnen…. M voelde zich echt superieur en heel machtig en ik me heel erg klein.
Dit leidde er uiteindelijk toe dat we een vrij heftig spel hebben gehad, waarbij M heel ver ging in zijn vernedering naar mij. Iets wat we eerder zo absoluut nog niet hebben gehad. Hij dwong me hem te pijpen (iets waar ik binnen vanilla een gruwelijke hekel aan heb, maar waar ik binnen D/s ondanks mijn gruwel toch mega opgewonden van word – hoe dubbel). En het was dit keer niet even kort, maar hij ging verder. Hij vernederde me ook verbaal en onderwijl lag ik te glibberen op het bed…. Hij neukte gewoon mijn mond, trok zich nog even af en spoot daarna over mij heen, gedeeltelijk zelfs in mijn gezicht. Ik voelde me vies en smerig, vernederd, gebruikt en een mega slet, maar man wat was ik opgewonden. Het droop er gewoon uit. Ik zat niet ver van een orgasme af.
Lief en teder zette M me daarna onder de douche en dekte me toe onder het dekbed. Ik viel als een blok in slaap.
De volgende dag wilden we deze gebeurtenis natuurlijk wel even bespreken, want zo’n heftig spel hadden we nog niet eerder gehad. In dit specifieke geval vond ik het helemaal moeilijk, aangezien ik bepaalde gevoelens van mezelf nog niet heb geaccepteerd en ik het nog moeilijker vind om er dan openlijk en bloot over te praten. Want hoe kan ik mijn gevoelens en wensen om gebruikt te worden als een slet, vereenzelvigen met de nette vrouw, die haar mannetje staat en krachtig en sterk is. De vrouw die tot 2 jaar geleden seks niet prettig vond, zelden vochtig was, op een enkele keer na geen orgasmes heeft gehad, die zich niet sexy kon kleden, zelden rokjes droeg, geen hoge hakken had en ook geen sexy lingerie. De vrouw die redelijk preuts was op het gebied van seks en die helaas ook niet de juiste partners had gevonden om haar daarbij te helpen.
En nu, nu heb ik gevoelens dat ik gebruikt wil worden, dat ik vernederd wil worden en is het idee dat M over mij heen zou plassen om me te vernederen niet eens meer echt raar….
Ik krijg ze niet voor mezelf verklaard, hoe ga ik dat dan uitleggen aan een ander? Ik schaam me eigenlijk ook wel voor deze gevoelens, het is toch niet normaal. Dat wil je toch niet?
Dat ik van pijn hou, daar kan ik me nog wel in vinden. Dat ik de slagen van een zweep of cane nodig heb om mijn continue denken te stoppen en alles los te laten. Dat ik de pijn nodig heb, om zacht te worden. Ik snap het, kan het verklaren en accepteer het.
Dat ik me soms een klein meisje wil voelen en graag aan de voeten zit van M, die dan door mijn haren streelt en als ik wat goed doe, mij prijst, dat kan ik begrijpen en verklaren en dus accepteer ik het.
Maar waarom zit ik bijna met een jaloerse blik te kijken naar videofilmpjes op sites als Sexandsubmission.com, omdat ik het ook zo graag zou willen. En krijg ik inmiddels mijn eigen fantasieën na het zien van een enkel filmpje op Pissing.com en Publicdisgrace.com. Kink.com heeft er een fan bij….
Het feit dat ik bdsm-gevoelens en wensen heb, heb ik nog niet eens 2 jaar geleden ontdekt. Was me totaal niet bewust dat dit hetgeen was wat ik miste in mijn leven. En ik weet ook dat ik het gewoon moet laten gebeuren, me er niet druk om moet maken, het niet te veel moet willen verklaren en gewoon lekker genieten. Maar dat is niet altijd even makkelijk. De tijd zal het leren….
Gelijk na het lezen van het bericht op Secretforum naar jou blog gegaan, omdat ik toch wel nieuwsgierig was geworden.
Emmy, wat fijn dat het vertrouwen voor een groot deel weer terug is. En dat jij nu na de vernedering en de overmeestering door M, je plaats hebt gevonden. Als M nu zijn superematie behoud en uit bouwt, en jij tot de overgave kan komen. Gebeuren er in de toekomst denk ik nog hele mooie dingen.
Omdat we met ons seksuele gedrag 'afwijken' van de norm, zijn we geneigd daar een verklaring voor te (moeten) zoeken. "Andere draadjes in mijn hoofd", zeg ik dan. De opbouw van mijn hersenen is gewoon anders dan van vanilla liefhebbers. Anders, maar daarmee niet slechter of beter.
't Komt goed! 🙂
Heel mooi en tegelijk, wat een herkenning.
Lieve Emmy,
Dat het je verward kan ik mij indenken, ik hoop dat die verwarring in tijd zal verdwijnen. Net als in het begin in het acceptatieproces van je sub gevoelens, ook daar is acceptatie niet van de één op de andere dag een feit geweest. Misschien werkt het hierbij net zo.
En in de tussentijd, geniet van wat je voelt en ervaart, waar je naar verlangt en van het gevoel echt overmeesterd te worden.
Kus
MisTique