Het is een lange tijd geleden dat ik wat heb geschreven. Pff als ik zo terug kijk op mijn blog, zie ik dat het zelfs maart was. Dat is dan bijna een half jaar geleden. Wat kan er in die periode toch veel gebeuren zeg. Eind maart ging het nog zo lekker tussen M en mij, eind april gingen we op vakantie naar Ierland. Vlak ervoor ging het helaas wat minder. Dat werd er tijdens de vakantie niet beter op. Begin juni viel dan ook de beslissing om eerst heel hard aan onze vanilla relatie te gaan werken. Voor bdsm was ff geen ruimte. Ondanks dat M nooit mijn vertrouwen heeft geschaad binnen de bdsm-sfeer, had ie dat wel in de vanilla-sfeer en derhalve was het voor mij ondoenlijk om hem dan toch het volledige vertrouwen te geven en kon ik me niet overgeven, WILDE ik niet onderdanig zijn.
Ja ik stuiterde regelmatig en oh wat had ik graag gehad dat ik af en toe op mijn plek gezet werd, of een flink pak slaag had gekregen. En ja tuurlijk heb ik er over nagedacht om dat dan door een andere Dominant te laten doen. Maar ja, wie dan. Nee, dat voelde toch niet goed. M had exact hetzelfde. Hij stuiterde ook met regelmaat, voor zover je dat bij een D natuurlijk als stuiteren ziet.
Rustig aan kregen we onze relatie weer wat op de rails. Zijn we weer nader tot elkaar gekomen. Kunnen we weer lachen met elkaar, zitten we weer met regelmaat op dezelfde golflengte, zijn er weer momenten dat we hetzelfde denken of willen zeggen en ontstaat er weer een twinkeling in mijn ogen. Ben ik zelfs weer een beetje aan het uitdagen.
Afgelopen zondag waren we samen op Castlefest. Genietend van de sfeer, de muziek, de standjes, kwamen we weer in de stand van Breathcatchers. Al bij een ander festival zijn we in hun stand beland en waren toen al verliefd geworden op hun prachtige producten. Nu voelden we wederom de vlinders in onze buiken toen we de prachtige nekcorsetten zagen. Bij de tweede keer de stand bezoeken, dan toch maar eens de moed bij elkaar geraapt om te vragen of we eens mogen passen. Tuurlijk geen enkel probleem en zo stond ik even later met een prachtig nekcorset om, een twinkeling in mijn ogen en weeë benen. DAAR was het gevoel weer, dat ik zolang heb gemist, wat ik kwijt was. Ik keek M aan, maar wat had ik graag dat hij me op dat moment aan mijn haren trekkend op mijn knieën had gezet….
In een goed gesprek erna hebben we samen besloten dat we de bdsm graag weer terug willen en dat er voldoende vertrouwen is om het weer rustig op te bouwen. Alhoewel dat ook weer moeilijk is, want hoe ga je nu verder? Start je gewoon weer vanaf het begin en probeer je weer rustig aan wat wel en niet kan, als zijnde een nieuwe relatie, of ga je verder vanaf het punt waar je bent gestopt? Maar lukt dat laatste dan wel? Kan ik nog zoveel aan of gaat ie dan meteen over een grens van me? Ik weet het niet en M weet het ook niet. We moeten het samen uitproberen. En dus zal het een beetje een mix worden van beide en tussendoor heel veel praten om te bezien hoe het gaat. We’re back!
Lange tijd geleden