Het tij kan snel keren, spijtig, maar dingen gebeuren……
In de afgelopen periode een paar mooie momenten gehad met Meester, aan zijn voeten gezeten, geknield, gekropen, mijn gaatjes beschikbaar voor Meester, maar ook opdrachten uitgevoerd op afstand…..
En dat laatste, daar ging het compleet fout….
Hoe lastig is het als D om goed te waken over je sub/slavin als ze op afstand een opdracht voor je uitvoert. Hoe gaat het met haar? En in veel gevallen is er niets aan de hand, geen moeilijke opdracht en is alertheid misschien niet echt nodig, maar toch…. je weet het immers niet, je kan de ander niet zien, weet niet wat voor effect een opmerking via de app heeft. Maar goed, daar kan je op anticiperen en ervoor zorgen dat je regelmatig even checkt hoe het gaat en als een reactie uitblijft of vreemd is, even doorvragen of desnoods even bellen…..
Het heeft er bij mij voor gezorgd dat ik me zo alleen en eenzaam voelde….. En het maken van een afspraak nadien om dit toch echt even face to face te bespreken, bleef uit…., wat maakte dat ik me alleen maar nog eenzamer voelde. Niet de zorg en aandacht kreeg die ik zo nodig heb. Die ik ook verwacht van mijn D of M. Ik wil diep gaan, me volledig geven, maar zorg en aandacht is dan wel het minste wat ik terug verwacht. En helaas, ik kreeg het niet. Het kwam niet over, het werd niet opgepikt.
En dus heb ik afscheid genomen…… ja, de slavin die zelf afscheid neemt van haar Meester…..
Om toch nog terug te kunnen blikken op iets moois, hierbij nog een leuke foto van de pu(n)tjes in mijn billen die door Meester zijn toegediend met een leuke slapper die gemaakt is met een 3D-printer….
