Ik begin dit verslag al op maandag 14 maart… Want Meester heeft het voor elkaar om nu al te gaan mindfucken voor iets van over 2 weken. En ja, ik tuin er met beide voeten in…
Gisteravond kreeg ik eerst een berichtje dat ik deze komende week 2x in de bench moet van ieder minimaal een uur. Ok, die komt alvast binnen. Laatste keer was al weer begin februari, dus vind het ook wel weer heel erg fijn. En dan ook nog eens meteen 2x deze week. Wordt wel even goed plannen, want het weekend staat vrij vol gepland, dus dan gaat het niet echt lukken, betekent dus dat ik door de weeks in de avonden de bench in moet.
En dan komt niet veel later het bericht dat ik op de 27e met hem naar T&P meerijd. En dat hij eens gaat zien of we daar de next step in de training kunnen gaan zetten. En dat ie nog even zal bedenken of ik met 1 plugje mee mag, of dat ik beide kanten gevuld mag hebben. Is tenslotte altijd een leuk onderwerp voor in de auto om te bespreken wat er wel of niet gedragen wordt…
Ik antwoord nog stoer dat ik uitkijk naar het ritje… Maar inmiddels heb ik een blos op mijn wangen en de kriebels gieren nu al door mijn buik. Damn… 😳 We appen nog even over iets anders en dan komt Meester nog met de opmerking dat ik toch wel weet dat ze daar (bij T&P) leuke kleine kamertjes hebben en een dark room die ik zeker ga bezichtigen… Hij wenst me welterusten en zegt nog dat ik maar alvast moet gaan dromen van wat er gaat gebeuren de 27e… Na zo’n lange tijd wordt dat wel weer een ervaring.
En weet je, ik HOOR het hem gewoon zeggen, nee beter, fluisteren in mijn oor, en daarmee zit ie in mijn hoofd. Het is hem gelukt… Wederom… Zucht…
En ja, ik droom er absoluut van die nacht. Damn, waarom, waarom… En helemaal nu de regel weer is ingesteld dat ik moet vragen om met mezelf te spelen en klaar te komen. Dus niet even in de ochtend nagenieten en mezelf van het (evengoed wel lekkere) geile gevoel af te helpen. Want ja, ook al zegt mijn koppie misschien wel “nee” (heel zachtjes nog maar hoor), mijn lichaam is het daar duidelijk niet mee eens, en die wil van alles… 🙀 Ik probeer nog stoer hem vanochtend uit te dagen, door Meester te bedanken voor de mooie dromen die hij me heeft gegeven en dat als die werkelijkheid worden… Wow!!! 🥰🥰
Maar hij trapt er niet in, en gaat er niet op in. Wenst me alleen een fijne werkdag.
Het aftellen is nu begonnen, nog maar 13 nachtjes slapen…
*****
Gisteravond (dinsdag 15 maart) eerste keer voor deze week in de bench. Was na het eten naar buiten voor vrijwilligerswerk en was pas om kwart voor 10 thuis. Snel spulletjes opruimen, kattenbakken uitscheppen, tanden poetsen en me uitkleden. De bench en de boeienset had ik al klaar gezet/gelegd. Zacht muziekje aan en ik kruip de bench in. Ik kan mijn draai niet vinden… Ben onrustig… En nu al geil… 😳 Ik kruip in een houding tussen humble en stool in (ruimte is wat beperkt hè). Kont naar achter en beschikbaar. En zo zit ik zeker een kwartier van de tijd. Daarna draai ik me toch op mijn zij. Ik rust wat. Na ongeveer weer een kwartier draai ik me op mijn andere zij. Ik ben kalm, rustig, mijn hoofd is rustig, maar mijn lichaam is onrustig. Ik merk dat ik nog geiler ben geworden. En er is nu geen mogelijkheid om met mezelf te spelen en al helemaal niet om klaar te komen, dus dat maakt het eigenlijk alleen maar erger. Het laatste kwartier zit ik weer in de houding tussen humble en stool. Mijn manier om Meester te danken, ook al ziet hij het niet…
Als ik na het uur mijn bed in rol, voelt mijn lichaam koud aan. De temperatuur in mijn slaapkamer was toch net te laag voor het uur in de bench. Maar van binnen ben ik heet. Ik draai en lig onrustig in mijn bed. Zou het liefst nu willen masturberen en klaarkomen. Maar die toestemming heb ik niet en nu nog vragen heeft ook geen zin. Te laat… Dus moet ik ervoor zorgen dat ik rustig word, zodat ik in slaap kan vallen. Het duurt even, maar uiteindelijk val ik toch in slaap. En heb natuurlijk weer hete dromen die me ook niet verder helpen.
Vandaag overdag word het niet beter. Mijn dinnetje komt met allerlei geile praatjes die zij met haar D heeft. En dan moet ik maar ijskoud blijven… Hallo, ik ben ook maar van vlees en bloed en heb ook wel mijn behoeftes. En die worden nu gedurende de dag flink op de proef gesteld. Meester reageert niet op mijn appjes, dinnetje is zelf ook in een geile bui, dus die helpt ook niet.
Zou eigenlijk nu wel willen vragen of ik toestemming krijg om met mezelf te spelen en klaar te mogen komen, maar ik heb zo’n vermoeden dat ik het antwoord al wel weet. Denk niet dat ik voor volgende week zondag nog toestemming ga krijgen… Hoe ga ik dit volhouden…😱 Ik wil nu gewoon seks, hard genomen worden, gebruikt worden, mijn gaatjes gevuld. Ik ben gewoon een SLET!!!
Ja Meester, u heeft me nu waar u me hebben wilt… Uw slavin en slet! 🙇♀️ Ik zal zorgen dat u trots op me bent!
In de avond belt Meester me. Ik had een app gestuurd met de vraag of we even konden bellen. Zat gewoon met mezelf omhoog. Niet dat het telefoongesprek me veel opleverde. Ik bleef geil en sterker, Meester maakte het af en toe nog gewoon erger. En ja ik kreeg uiteindelijk wel toestemming om met mezelf te spelen en klaar te mogen komen, maar dan wel 7 keer in de aankomende dagen tot en met zondag… 😱 En dan gebruik makend van 7 verschillende speeltjes die ik heb (ballgag en klemmen enzo mogen meegerekend worden). Maar ik mag iets niet 2x gebruiken… Euh, dit is weer andere koek. Maar goed, anderhalf uur later ben ik wel iets rustiger, nog wel geil, en kijk ik eigenlijk nog meer uit naar volgende week…🥰
Als ik naar bed ga maar even tijd nemen voor mezelf. Ik doe een ballgag in en ga op de grond voor de spiegel zitten om mezelf te vingeren. Het duurt niet lang of mijn ontlading is daar…🎇 Welterusten! Nog 6x te gaan…
*****
Het is inmiddels donderdag 17 maart. Nog 10 nachtjes slapen… Vannacht uiteraard weer gedroomd. En het zijn zeker geen nachtmerries hoor, ik geniet volop in mijn dromen. Werd dan ook vanochtend (te) vroeg wakker en was wederom bloedgeil. Mmm, een ander speeltje nu. Dus mijn glazen dildo gepakt en mezelf verwend. Zonder moeite en zonder glijmiddel schuift de dildo zo naar binnen. En ook nu duurde het niet lang voordat de ontlading kwam. Een kledderboel achterlatend…
In de avond ga ik voor de 2e keer de bench in deze week. Had mezelf gedeeltelijk vastgelegd met mijn boeien en double-enders aan de bench, maar ook een metalen dildo mee de bench in genomen. Tenslotte moet ik die opdracht ook nog vervullen en wat is dan fijner, dan 2 vliegen in 1 klap…
Gezien het feit dat ik ondanks de rust ook geil word van in de bench liggen, leek het me dan wel handig om meteen mezelf te verwennen. Ook nu natuurlijk weer geen enkel probleem om klaar te komen. De benchopdrachten zijn volbracht en voor de klaarkom-opdracht nog 4 te gaan…
Vrijdag 18 maart ben ik toch weer vroeg wakker. Mijn geilheid neemt (nog) niet af. Ik neem de dildo met zuignap mee onder de douche. Plakken aan de muur en op die manier kan ik mezelf “berijden”, douchestraal op mijn clit en ik rolde weer snel over mijn randje…
Overdag ben ik druk, in de avond heb ik nog een ongepland ritje met de auto op en neer naar Bodegraven en dus stap ik flink vermoeid mijn bed in. Ik had niet echt zin, maar qua planning “moest” ik toch nog even aan het werk. Met behulp van de Celebrator duurt het gelukkig niet al te lang en val ik daarna dan ook als een blok in slaap.
Bij het opstaan op zaterdag 19 maart ben ik er toch een beetje klaar mee. Ik dacht meteen “blegh, heb nu geen zin”. Maar ja, vandaag heel de dag op pad met de motor, vanavond slaap ik niet thuis, dus morgenochtend ook geen mogelijkheid en ik heb nog 2x open staan…
Dus ik nam de Satisfyer mee onder de douche. Houdt dat kreng er precies op het moment supreme mee op…!!! WTF!!! Batterij leeg… nee, niet nu… Dus snel op de oplader gelegd en gelukkig had ie na een kwartiertje net voldoende power om het af te kunnen maken. Daarna wel een beetje wankelend op mijn benen. Wat een orgasme al niet teweegbrengt.
Zondag 20 maart in de avond… de laatste keer, totaal niet in de mood, geen zin en het ging dus ook zeker niet vanzelf. Ondanks de Magic Wand die ingezet werd. De ontlading was dan ook wat minder en heb er geen mega fijn gevoel aan overgehouden. Maar goed, eindresultaat telt en ik heb mijn opdracht volbracht. Meester heeft er een hoop lol van gehad, want tussendoor moest ik natuurlijk wel verslag uitbrengen.
Maar goed, nog 7 nachtjes slapen, dan is het eindelijk Try & Play… Heb er zo’n zin in!
In de afgelopen week stuur ik Meester iedere dag een appje dat het nog “zoveel” nachtjes slapen is. De dag komt steeds dichterbij. Uiteraard komt hij met de opmerkingen dat ie “wat rillerig is”, of dat het “slechter gaat met de zieke”. Alleen om extra te stangen. Op zaterdag krijg ik nog door hoe laat (en hoe) ik klaar moet staan de volgende dag. Gelukkig kan ik in de ochtend nog mijn laatste ommetje van die week lopen. Krijg ik daar in ieder geval geen extra straf voor. Er staan er immers al 40 in het boekje…😱 Mag zelf een zweepje of iets dergelijks van huis meenemen die hij zal gebruiken als straf. Daar moet ik natuurlijk even goed over nadenken.
Ik leg de meeste spullen alvast klaar voor de volgende dag. Twijfel nog welke zweepje / slagmateriaal ik mee ga nemen: de dressuurzweep, de rubberen rottigheid of toch het favoriete zweepje met de 2 tongen. En ik kies toch voor het laatste. Ik weet dat Meester die zelf ook heeft, dus hij weet hoe hij er mee uit kan halen. Dat is een nadeel, maar toch… Ik ga het meemaken… het is en blijft immers toch straf.
En dan is het eindelijk zover. Ik ben uiteraard vroeg wakker, zorg dat alles nu echt klaar ligt, check nog even dubbel, ja mijn boekje ligt er ook bij, kousen zonder ladder, hakken, platte schoenen mee voor op de terugweg, mijn boeienset, buttplug alvast klaarleggen… Alles is gereed, nu ik nog.
Eerst maar het ommetje maken en ik wandel in een heerlijk ochtendzonnetje nog even lekker 4 km. Mijn hoofd is gelukkig al deels leeg. Daarna even lekker in het zonnetje op het balkon ontbijten. Wat een genot zijn deze heerlijke temperaturen toch. En dan tijd om onder de douche te gaan, netjes mijn benen en intieme zone scheren en zorgen dat ik anaal schoon ben, anders wordt het zo’n zooitje bij het uithalen van de buttplug… En het grappige is, dat bij het aantrekken van mijn kleding, steeds meer mijn andere gevoel naar voren komt. En doordat ik, zoals gewoonlijk, weer mijn nette rokje etc kan aantrekken, maar wel in combi met de buttplug, versterkt dat gevoel nog meer.
Ik krijg een telefoontje van S. dat ze onderweg zijn, maar omdat het nog wat vroeg is, even naar boven willen komen. Kan ze even mijn nieuwe keuken zien (en sowieso mijn flat). Na een flitsbezoek en een drankje zijn we dan onderweg naar Lelystad. Het gekonkel in de auto valt gelukkig mee.
Bij het omkleden pakt Meester ineens een mooi paars satijnen zakje tevoorschijn. En daar zit gewoon de goede boeienset in. Iets dunner, maar nog veel mooier, met mijn naam erin gegraveerd! Mijn echte, eigen boeienset. Deze is zo mogelijk nog mooier dan degene die ik in februari heb gekregen. Past veel beter, is minder dik en daardoor zit ie gewoon mooier. Super blij mee! 🙏🙇♀️🥰
Had zelf recentelijk nog kleine slotjes van Masterlock gekocht. Die passen er helemaal goed bij.
Ik krijg ze om en ben echt super trots! Maar dat was volgens mij ook wel aan mijn gezicht te zien.
Even een rondje lopen en bekende gedag zeggen en een knuffel geven. Daarna even een broodje eten.
We lopen via de kleine kamertjes en de dark room weer terug. Bij de dark room moet slaaf H. naar binnen om te gaan “kijken” hoeveel mensen er binnen zijn. Hij mag niets hardop zeggen, maar fluistert het tegen Meester. Die sommeert me om naar binnen te gaan en goed te gaan voelen. Ik loop naar binnen, de zenuwen gieren door mijn lichaam, het is echt donker binnen en ik heb geen idee hoe de ruimte überhaupt is. Ik loop dus voorzichtig rond, voel een “muur”, een leegte, dan loop ik in een hoek tegen een “bed” aan, ik voel het matras en een kussen erop. Geen mensen in ieder geval. Als ik weer terug wil lopen, geen idee hoe lang Meester wil dat ik hier blijf, maar er is verder niets, dus toch maar weer terug, komt er een man binnen, die door S. naar binnen is gestuurd. Hij weet eigenlijk niet goed wat ie moet doen. Hij is er natuurlijk op uit gestuurd om het mij “lastig” te maken. Ha, maar daar tuin ik nu nog even niet in. Pak hem bij zijn handen, draai een half rondje om hem heen, zodat ik weer bij de uitgang sta en laat hem weer los. Hem aan zijn lot overlatend, ik weer rustig de dark room uitlopend. S. en Meester hebben de grootste lol. Het is ze gegund!
En dan is er genoeg gechitchat. Tijd voor “actie”. Even mijn enkelboeien los, zodat ik mijn kousen uit kan trekken en weer terug om. Daarna zet Meester me vast, samen met een ander dame I. Haar D en Meester gaan samen met ons aan de slag. We staan met de gezichten naar elkaar toe, kunnen op die manier steun bij elkaar zoeken en tegen elkaar aan gaan staan als het wat moeilijker wordt. Ze is mooi, warm en lief. En ze ruikt heerlijk!
Geen idee wat ik allemaal gevoeld heb; verschillende zwepen, batjes, plankjes, handschoenen met prikkels. Het een wat zachter, het andere harder of soms echt snoeihard. Dan weer door Meester, dan weer door P. Ze draaien om ons heen. Ik lach Meester toe als ie in mijn blikveld komt en probeer hem wat uit te dagen met mijn ogen. Kom maar op! Of ik kijk hem aan, terwijl ik van P. een ongenadige klap uitgedeeld krijg. Toch best bijzonder. Ik incasseer voor Meester, ik doe het voor hem.
Maar soms kruip ik ook in de warmte van I. weg, of probeer ik haar te steunen als een klap hard bij haar binnen komt. En ineens voel ik mijn orgasmegevoel zich opbouwen. Maar Meester staat links van me en die kan er op die manier helemaal niet bij. Dus dat betekent dat ik op dat moment gevingerd wordt door P. 😱 Ach, vandaag kan alles. Net zoals dat er al een paar keer aan mijn buttplug is gevoeld en geduwd (geen idee door wie). Het enige is dat ik sowieso staand wat meer moeite heb om een orgasme te krijgen en dan ook nog in een overvolle ruimte. Ik geraak niet over het randje…
Het moment nadert dat het toch wel steeds lastiger wordt. De pijn begint aardig op te lopen, de klappen zijn soms echt snoeihard en ik begin mijn grens te bereiken. P. geeft me een klap met een batje (??) en die komt zo binnen dat ik weg wil stappen, maar dat lukt niet omdat ik met mijn polsboeien vast zit, en ook omdat I. met haar armen om mij heen zit. Ik krijg weer een klap, wil nog verder wegstappen, maar het lukt niet… Ik kan niet uit deze situatie, krijg weer een klap en roep 2x “nee” (lichte paniek heeft van me meester gemaakt). Op dat moment ben ik kennelijk wat verder doorgedraaid/doorgelopen en kan ik Meester aankijken, zeg nog een keer “nee” en gelukkig stapt Meester er tussen. Ik ben inmiddels in tranen uitgebarsten, word los gemaakt en naar het bed geleid, waar ik op mag gaan liggen. Ik wil het liefst Meester niet loslaten, hij mag me even niet alleen laten, maar hij kruipt gelukkig naast me op het bed. En ik kan loslaten en verder huilen… En de tranen komen van diep… Ik krijg wat te drinken, handdoekje over me heen en door mijn tranen heen, kan ik gelukkig wel weer lachen naar Meester.
Hoe we er precies op kwamen weet ik niet, maar ik zit even later op het randje bij de middenpaal. Meester bladert nog een keer door mijn boekje met de zweep in zijn handen. Ik weet het al, het zijn 40 strafslagen. En ze gaan dus op mijn bovenbenen komen. Alleen door dit zweepje vrees ik al dat mijn binnenkant er ook aan zal moeten gaan geloven…
Meester begint aan mijn linkerkant en ik krijg er 5 op mijn linkerbovenbeen. Ze komen hard binnen en doen zeer. En na de 5 slagen, steek ik mijn linkerhand op met 5 vingers, ten teken dat dat er 5 waren. Ik verbijt me om niet even over mijn zere bovenbeen te strijken. Door naar rechts, weer 5, die iets minder aan de binnenkant terecht komen. En nu steek ik mijn rechterhand op met 5 vingers, dat ook dat er weer 5 waren. Ik kijk Meester niet aan, het doet gewoon zeer en ik moet me verbijten. Maar dinnetje liep kennelijk op me af (achter me) en stopte toen ze Meester bezig zag. Ze zag in zijn ogen duidelijk dat ie bezig was met straf geven. Ze stond stil en draaide zich weer om. Ze had door dat dit menens was…
Na nog eens 10 slagen ben ik op de helft. Met name de linker binnenkant bovenbeen kleurt nu inmiddels al dieprood. En ik moet er in totaal nog 20 incasseren. Damn, was dit zweepje wel zo’n goed idee? Had ik toch niet beter iets anders kunnen kiezen? Van de andere kant, het is en blijft straf, dus ik moet niet zeuren. Had ik maar gewoon beter mijn best moeten doen. Het ergste is ook nog dat ik de straf heb opgelopen met regeltjes die voor mijn eigen gezondheid zijn. Dus des te erger dat ik me er niet aan gehouden heb.
Na de 40 slagen wil ik op mijn knieën Meester bedanken, terwijl hij me in zijn armen wil nemen als ik half opsta… Even een lachwekkende situatie. Maar dan toch maar even op mijn knieën bij Meester aan zijn voeten. Dank u Meester, ik zal echt beter mijn best doen op deze regels!
Tijd om te gaan eten. Ook nu is het weer even kijken wat ik kan eten (vegetarisch aanbod is zeer beperkt…), maar het lukt gelukkig nog enigszins. Ik wacht geduldig tot Meester ook zijn eten heeft, voordat ik begin. Het is gezellig aan tafel. Na het eten weer even een klein rondje langs de kamertjes, maar het is rustig vandaag. Meester kan dus zijn belofte niet waarmaken… en is het alsnog weer “praatjes vullen geen gaatjes”… 🤪
Dus dan maar met de zwepen aan de slag. Ik mag kiezen of ik vast gezet word of dat ik los sta. Ik verkies om los te staan, maar wel iets vast te kunnen houden. Dus de houten ring wordt boven mijn hoofd vastgezet. En nu kan het spelletje van Meester beginnen. Nu achteraf kan ik het ook wel zo benoemen, op dat moment wist ik eigenlijk nog onvoldoende wat me te wachten stond. Het is ook pas de tweede keer dat we op een feestje spelen en hier is het gewoon heel anders dan thuis in de studio.
Hij gebruikt verschillende zwepen, niet echt om op te warmen en wisselt gewoon heel vaak. Dat maakt dat ik lastig in mijn gevoel kan komen en dat soms door het gebruik van een totaal andere zweep met een totaal ander gevoel, dit zo heftig binnen komt, dat ik wegstap, ‘m aankijk en zeg dat die zweep mega veel pijn doet. Dat het niet leuk is. Ik voel me zelf een miepje, een zeur. De bullwhip wrapt weer heerlijk om me heen, maar als ik me daar aan over wil geven, krijg ik ineens met een rubberen zweep een slag te pakken. Damn, 🤬, die doet tering zeer… Ik stap dus met regelmaat van mijn “middenstip” af, al blijf ik nog wel continu de houten ring met 1 hand vast houden. Mijn teken voor Meester, dat ik nog kan volhouden. Ik voel scherpe pijn, doffe pijn, warme pijn, een felle scheut van een uiteinde dat me nog net raakt, of een hele doffe die door mijn hele lijf gaat. En dan begint het einde in zicht te raken. Meester heeft het al aan me gezien, ik wil er zelf nog niet aan toegeven. Ik heb het vocht echter al in mijn ogen staan. Hij komt naar me toegelopen, praat tegen me en terwijl ie terugstapt, zegt ie “nog 10, ben je er klaar voor?”
Ik kijk hem aan, knik naar hem en begin de wraps van de bullwhip te tellen. 1, die is niet zo hard. 2, ook nog prima te doen. Meester is weer eens mild voor me. 3, zie je wel, Meester is veels te lief voor me. 4, het mag best wat harder, zo zijn die 10 wel heel makkelijk. 5, ok, dat tipje voelde ik wel even. 6, waarom liep ik net toch zo te miepen, zo erg is het toch niet. 7, waarom ben ik toch ook zo’n tut die loopt te miepen. 8, dit is toch wat ik wil, waarom dan piepen omdat iets zeer doet. 9, ja en nou zijn we er bijna en is het dus gewoon over. kan je niet laten zien wat je waard bent. 10, ongelooflijk waardeloze slavin dat je bent… en ik begin te huilen. Meester komt naar me toegelopen, maar ik zeg nog tegen hem dat het niet genoeg is en ik wil mijn houten ring niet loslaten. Meester zegt tegen me “het is genoeg, laat los”. En met veel pijn en moeite laat ik mijn rechterhand los. Maar ik wil en kan mijn linkerhand niet loslaten. De hand brandt, maar ik kan het niet. Ik wil het niet, ik heb in mijn ogen gefaald… En na, wat in mijn ogen wel minutenlang duurde, maar vast slechts een paar seconden is geweest, laat ik dan eindelijk ook mijn linkerhand los en kniel ik op mijn rechterknie aan de voeten van Meester en barst in onbedaarlijk snikken uit.
Ik vind mezelf “slecht”, een waardeloze slavin, Meester niet echt waardig. En baal van mezelf. Hij gaat naast me op de grond zitten, ja een lieve Meester doet dat gewoon, en begint met me te praten, vraagt wat er in me omgaat, waar ik aan denk. En als ik begin met praten, komt het er met horten en stoten uit. Maar Meester onderbreekt me snel om aan te geven dat ik “fout” zit. Dit is zijn spel, ik ben geen waardeloze slavin, hij heeft geen standaard riedeltje wat ie afspeelt, waardoor ik dus kan weten wat er gaat komen. Hij weet zelf niet eens welke zweep hij gaat pakken. Wisselt bewust heel veel af, waardoor hij weet dat het lastig is en hij het moeilijk voor me maakt. Dat ie weet dat als ie uithaalt met net die ene klotezweep, dat ik dan zal wegstappen en niet op mijn plaats blijf staan. Verwacht het dus ook niet van mij. Hij leest me, berekent en calculeert wat de gevolgen zullen zijn en ziet dus ook waar mijn grens is. En ik zit nog niet op dezelfde lijn als hij. Heb het “spelletje” nog niet goed door, en voel me waardeloos, wat dus absoluut niet nodig is. En nee, ik ben niet aan het sturen als ik zeg dat die zweep auw doet, of dat ie zo hard aan komt, ik miep niet, hij weet het en zou het bijna raar vinden als ik het maar gewoon zo incasseer en er niets over zeg en stil blijf. Hij wil de interactie. Dat is waar ie op speelt. Niet op een standaard riedeltje met rustig opwarmen en opbouwen en dezelfde zwepen in een bepaalde volgorde. No way!
En voorzichtig durf ik los te laten en me minder een waardeloze slavin te voelen.
Wat is het soms toch lastig en wat blijft het belangrijk om goed te communiceren met elkaar!! Dank u Meester voor dit fijne gesprek. Heb er veel van geleerd!
Het is inmiddels al half 10 en het wordt tijd om richting huis te gaan. Morgen weer gewoon werken en het is sowieso nog ruim een uur terugrijden. We nemen afscheid van de mensen die er nog zijn en kleden ons om. Als de boeien afgaan, voelt het zo kil en leeg… Pfff, dat blijf ik zo’n rotgevoel vinden.
In de auto kletsen we nog met z’n vieren. Ik vertel nog over mijn date van zaterdag. En vraag nog aan Meester of ik nog toestemming krijg voor bepaalde zaken. Waarop S. doodleuk zegt dat het volgens etiquette not done is om voor je 6e date seks te hebben met diegene… Ja euh, dat gaat niet opschieten natuurlijk. Ach, merkt Meester op, die paar weken kunnen er nog wel bij na die 8 jaar…🙀
Als compromis geeft Meester me de keuze: of geen bdsm maar wel seks voor de 6e date, of geen seks maar wel bdsm voor de 6e date… Euh, geen idee. Ik denk dat ik die keuze maar aan mijn date overlaat. Hij is tenslotte toch D, mag hij die afweging zelf maken… Ik schik me dan wel naar zijn keuze…😚
Bij thuiskomst nog even snel bellen met dinnetje om haar verhaal over die middag te horen. Dan snel naar bed. Heb een lekkere warme kruik in bed gelegd, die heb ik wel verdiend. Gelukkig heb ik ook toestemming gekregen om nog even met mezelf te spelen en klaar te komen. Pfff, die had ik na vandaag wel echt nodig en de ontlading is dan ook groot. Ik bleef er lang in hangen… zo’n golf, waardoor het leek alsof ik wel 3x achter elkaar klaarkwam… Mmmm, lekker! Ik val als een blok in slaap en word vlak voor de wekker afgaat wakker. Mijn lijf doet zeer…. Ik ben flink gehavend uit de strijd gekomen. Maar ik draag de marks wederom vol trots! Dank u Meester voor deze geweldige middag/avond!
