Lesson learned: het is goed, ik mag loslaten…

Het was al weer even geleden dat ik bij F was geweest en ik was er eigenlijk echt wel aan toe. Temeer daar ik in de afgelopen 2 weken behoorlijk wat opgebouwde stress en emoties had door het zeer plotseling overlijden van mijn moeder. Ik wilde zo graag een zweep voelen, me klein voelen, mijn koppie leeg…
En dan was daar dan zondag het moment en wat gebeurt er dan… mijn lijf werkte niet mee…

Eerst zat F me een beetje te pesten, hardop te bedenken wat ie zou gaan doen vandaag. Hij had kennelijk goed mijn profiel op FL bekeken (beter dan ik zelf op dat moment voor ogen kon halen). Wel handig natuurlijk, want ik zet daar wel eens wat neer aan fetishes, of ik like foto’s van anderen (misschien toch maar niet meer doen… 😘). Ik kon het me niet meer herinneren, maar recentelijk had ik een leuk testje gedaan op https://kinktest.co.uk/ en daar kwam dit resultaat uit:

Was ik even totaal vergeten dat ik die had gepost, dus ik snapte er niets van dat F het had over dat ik van gebonden zijn hield, ja ik hou van touwtjes, maar dat bedoelde hij niet… Oja, dat testje, ja het klopt ook zeker. Ik hou niet alleen van vastgezet te worden in de touwen, in een goede bondage, maar ik zou ook zeker graag goed vastgezet worden aan een toestel, armen, benen, lichaam vast, hoofd in een strakke (leren) hood, waarmee ik niets meer kan zien, nauwelijks nog kan horen en ademen wordt bemoeilijkt door de hood en de gag, die me laat kwijlen. En dan overgeleverd worden aan de D. En dan in combi met pleasure control; gedwongen orgasme(s)… Mind blowing. Pff, wat schrijf ik nu allemaal op, ja ik weet het, maar goed…

Dit keer werd ik door F vastgezet op een toestel, op mijn knieën, voorovergebogen. Mijn enkels en middel werden vastgezet met riemen en mijn polsen met touwen die via mijn rug naar de zijkant liepen. Goed begin voor eerste keer! De rust kwam al vrij snel in mijn hoofd, mijn lichaam zou vanzelf wel volgen… dacht ik… Maar bij de eerste slagen van de flogger had ik al zo iets van: kappen, dit trek ik niet, auw wat doet dit zeer. Kut, wat is er aan de hand, pats, ik zat meteen weer in mijn koppie. Dit wil ik niet, dit kan ik niet… F zag het volgens mij meteen (of had het van te voren al ingecalculeerd), maar paste meteen zijn slagen aan, ging langzamer, zachter slaan, stopte met regelmaat. Mijn lijf kon het simpele opwarmen niet eens aan, dus het “spel” moest herzien worden. En soepel schakelde F over.

Stopte zijn duim in mijn mond, tot vrij ver achterin, aarrgghhh, dat is iets waar ik bloedgeil van word. Maar damn, die had ik niet zien aankomen. In eerder gesprek hadden we alleen maar onze behoeftes op het vlak van pijn naar elkaar uitgesproken; hij sadist, ik masochist. En het eigenlijk niet over andere dingen gehad. En potver, ik zit nu ook nog eens voorovergebogen, met mijn benen uit elkaar, vastgezet aan dit meubel… mijn hoofd maakte overuren… Ik wilde me overgeven, maar had allerlei scenario’s in mijn hoofd, denkbeelden, ja maars… Te preuts opgevoed, bdsm voornamelijk binnen relatie gedaan en nu ben ik met een zeer ervaren D, die een relatie heeft (met een dame die zelf ook D is), zij weet van ons spel af, ja maar, dit kan toch niet… wat denkt zij wel niet… is dit wel ok… ik wil wel, maar ik kan niet… F duwt niet alleen zijn duim in mijn mond, maar ook 2 vingers, net wat verder, nog iets verder, ik wil het kunnen, ik probeer me over te geven, ik wil laten zien dat ik een goede slavin ben… 😳

Inmiddels heeft ie een soort vibrator gepakt, die hij op mijn kut houdt en tuurlijk krijg ik niet veel later dan toch mijn orgasme. Ik kan het niet meer tegenhouden, wil het niet (maar ook weer wel), voel me verloren en ook weer fijn, hij heeft me gebroken op een positieve manier… Er zijn tranen…

Na een tijdje toch maar los gemaakt en op dekentje even bijkomen met een kopje thee. Het gesprek komt op mijn gedachtegang, F houdt me (bewust of niet) een spiegel voor, waarom maak ik me zo druk, waarom denk ik zo veel, laat het los… En ja, ik vertrouw F volledig. Dat is niet het punt. Het zijn mijn eigen, preutse gedachten… en het niet durven loslaten.
En terwijl we zo zitten te praten en kletsen, pakt F een cane en bewerkt mijn borsten en bovenbenen. Ik kan nog steeds een stuk minder hebben dan normaal, maar het is goed zo. Hij stopt weer zijn duim en vingers in mijn mond en het enige wat ik wil, als ik bijna kokhalzend naar adem snak, is klein aan zijn voeten zitten.

’s Avonds thuis op de bank, verwarming lekker aan, dekentje, kopje thee erbij, ben ik me zo bewust van mijn eigen struggles; ik moet gewoon gaan loslaten, geen what if scenario’s bedenken, gewoon in het hier en nu leven en genieten… ik hoef geen verantwoording af te leggen als alleen aan mezelf. En ik wil zo graag naar mijn andere donkere, perverse kant, ik wil die ontdekken, toegeven aan, me vrij voelen…

F leidt en bepaalt, ik volg…ik vertrouw hem volledig, dus ik ga dat “ja maar” stemmetje in de hoek zetten (hoe ironisch…😉) en me overgeven en loslaten…