58 caneslagen

Woensdag appen E. en ik wat over en weer. Na de dagopdracht zit ie te filosoferen over de opdracht voor de volgende dag. Hij wil iets doen met het feit dat hij jarig is en 58 wordt. Dus bijv. 58 keer klaarkomen of juist 58 uur niet klaarkomen, 58 lieve woordjes, 58 buikspieroefeningen, 58 caneslagen in het vooruitzicht, 58 uur geen Fetlife of andere porno…
Die 58 keer klaarkomen mag ie van mij laten zitten… 58 uur niet klaarkomen… Dat is een makkie, 58 lieve woordjes… Moeten dat allemaal verschillende zijn, 58 buikspieroefeningen… Dat haal ik waarschijnlijk niet en 58 uur geen Fetlife… Die porno maakt me niet uit, maar Fetlife kijk ik toch wel iedere dag.
Dus blijft er niets anders over dan te kiezen voor 58 caneslagen 😋
Die mag ie dan wat mij betreft ook geven op zijn verjaardag zelf, als ik toch gezellig kom eten…

Na een lange rit met flinke files (waarom sta ik nu weer in de drukste avondspits sinds 2019…) kom ik bij E. en S. aan. Ik krijg een rondleiding door het huis. De zolder wordt nog even overgeslagen… Even wat drinken en borrelhapje. Vlak voor het eten dan toch even een toer over de zolder… Impressive! Dat belooft wat voor volgende week.
Tijdens het eten keuvelen we gezellig over van alles en nog wat. En dan is het 21 uur en zegt E. dat ie zijn verjaardagscadeau wel wil hebben. Ik loop nog even snel naar de wc en dan hop naar de zolder.
Rokje, panty en bloes uit. Oja natuurlijk ook mijn slip, want anders kan ie niet canen op mijn billen… Ik mag nog kiezen met welke cane, maar die keuze laat ik toch graag aan E., het is tenslotte ook zijn verjaardag.
Ik kies er wel voor om voorover over een soort hoge kruk gebogen te staan. Nog steeds de verbazing bij E. dat ik een ‘koude’ caning ga accepteren. Een beetje tikken met de cane tegen mijn billen. En dan is daar de eerste caneslag. En ik begin met tellen. 1… Nog 57 te gaan…
Bijna iedere caneslag wordt vooraf gegaan door een paar zachte, korte tikjes. Een soort van ritme opbouwen, plek bepalen en dan komt de daadwerkelijke caneslag. Ik kan niet zoveel met die korte tikjes. Kom nou maar op met die caneslag. Of als ie “sorry” zegt, omdat een slag niet uitkomt waar die niet bedoelt was… Ja euh…, wat moet ik daar nou weer mee. Ik kan niets met sorry zeggen als de slagen net niet goed uitkomen… dat is part of the deal (het is wat anders natuurlijk als de bullwhip in je gezicht komt terwijl die op je heupen bedoelt is…).
De ene slag is feller dan de ander en soms sta ik even flink te vloeken of stap even opzij, weg van de kruk.
Bij 25 toch even de controle of het wel goed met me gaat… Ja euh, wat een raar moment om te stoppen, je bent nog niet halverwege… Hoezo controle willen houden en autistisch zijn….😳

Tuurlijk begin ik nu wel wat te voelen. Maar het is ook wel “fijn”… het is al weer even geleden dat ik zo’n ‘koude’ caning heb gehad. En het doet echt wel wat met me. Op dat moment voel ik de punt van de cane tegen mijn kut aan prikken… en ik maak een klein sprongetje… WTF… die had ik niet zien aankomen. Geen slag of zo, maar gewoon een prikje met de punt…
Het ritme gaat verder gestaag door, ik heb er nog een aantal te incasseren. Soms moet ik me ff verbijten voordat ik het getal hardop kan zeggen waar we zijn. Soms vloek ik even binnensmonds… Ik voel een hand in mijn haar… (fijn…)
En dan zijn we ineens bij de 50. En dan 51… tik tik tik 52… 53, 54, 55, 56, 57……… 58! Godvernondeju… 🤬 Die laatste deden zeer, zo achter elkaar… De traantjes prikken achter mijn ogen… maar als ik rustig ademhaal, zakt het uiteindelijk wel. E. slaat een arm om me heen, zegt dat ik het goed heb gedaan en ik ben trots! Trots dat ik hem dit heb kunnen geven! Hij komt voor me staan, geeft me een kus, nog een keer de woorden dat ik het zo goed heb gedaan en dan wil ie me zoenen… en ik krijg een error… want S. zit achter me… Mijn ding… Ik maak ook wel de opmerking dat ik even een error krijg en ze moeten beiden lachen. E. pakt me even later bij mijn haren en duwt me richting de grond en zet zijn voet in mijn nek. Ok, even bijkomen op mijn plekje. Ik zak even wat weg, even in mezelf, het is goed.

Beneden op de bank ga ik ietsjes meer op mijn rechterbil zitten. Die doet wat minder zeer. Want dat mijn billen gloeien is een feit. Dat merk ik helemaal als ik in de auto zit op weg naar huis. Mijn kanten slip is dan toch niet zo’n goed idee. Die prikt nu extra in mijn billen. Bij thuiskomst snel een appje en daarna hup mijn bed in. Onee, eerst nog even zelf in de spiegel kijken, want dat had ik nog niet gedaan. Lijkt reuze mee te vallen (al zeg ik het zelf). Dus benieuwd hoe het er morgen uitziet.
Zojuist na het douchen dan “the-day-after” bekijken. Er staan wel een paar streepjes, maar gelukkig valt het best mee. Het zitten gaat me ook best goed af eigenlijk. Beetje ruw gevoel op mijn linkerbil, maar verder geen last. Sorry E…. en nee, ik weet dat blauwe plekken enzo niet het doel zijn. Het gaat nog steeds om de interactie en die was goed! Dank voor dit bijzondere moment!

Heb hiermee tevens opdracht 21 ook gedaan, want dat was het maken van foto’s van mijn billen “the-day-after”. Zie hier het resultaat.