Zomaar

Een goede vriend gaf me vandaag dit gedicht te lezen.
Ik werd er erg emotioneel van……

Dat jij zomaar bent zoals je bent, doet mij
glimlachen. Dat jij zo heel gewoon zomaar
mijn leven binnenwandelde, en zomaar
koos om eenvoudigweg lief te zijn voor mij.

Dat je gewoon jou was en niemand anders.
Dat jij mij zomaar lief kon worden, zo lief.
Dat je mij zomaar op jouw manier wat lief
zou krijgen, zonder dat je iemand anders

werd dan die zo andere die jij zomaar
bent voor mij. Dat ik jou dan ook nog gewoon
zo anders mocht leren kennen dan zomaar

iemand. Dat jij dat allemaal doodgewoon
lijkt te vinden. En dat ik jou zomaar
mag zeggen. Zo ben jij voor mij. Zo gewoon.

© Johan Ghysels uit “Ik zoek een mooi woord voor jou”