Overgave

Afgelopen vrijdag waren M. en ik op een besloten bijeenkomst. Gelijkgestemde, nieuwe mensen ontmoeten en een paar bekenden. Best wel spannend, want er was de mogelijkheid om aldaar te spelen. Vooraf enigszins moeten haasten. Bij het omkleden bepaalt M. wat ik die avond aantrek; rokje, naadkousen, zwart shirtje, hoge lakschoenen. Mijn corset gaat voor de zekerheid mee in een tas. Uiteraard gaan de nodige speelspulletjes ook mee.

Als we aankomen, blijkt bijna iedereen er al te zijn. Ik voel me erg onzeker, maar gelukkig worden we hartelijk welkom geheten door de gastvrouw die ons wat wegwijs maakt. Er is een speciale speelkamer en we maken kennis met de huisslaven. Onwennig nemen we buiten plaats bij de rest van het gezelschap. Gelukkig zitten we al snel in de gezellige sfeer.

Als M. even later tegen mij zegt “haal jij even wat te drinken voor me”, kijk ik hem aan met een fonkeling in mijn ogen van “ja tuurlijk doe ik dat graag voor je”, vraag nog even wat hij wil drinken, maar sla dan mijn ogen neer en loop weg. Vanuit mijzelf haal ik ook wat te eten voor hem en Mrs. S. Onze verhoudingen zijn nu helder en ik voel me goed.
De avond verloopt verder rustig. M. triggert me wat, speelt met het wheel of pain terwijl ik sta te praten met iemand en in de gang pijnigt ie me terwijl ik tegen de muur sta, mensen langslopen en ik geen kant op kan. Het windt me op en ik geniet.

Laat rijden we weer naar huis. Onderweg praten we wat over koetjes en kalfjes en hoe we de avond hebben ervaren. Thuis aangekomen, stap ik zonder blikken of blozen uit de auto, terwijl ik mijn handboeien en collar nog om heb. Moet er wel eerlijk bijzeggen dat de auto in de ondergrondse parkeergarage staat van het appartementencomplex en dat er om half 3 ‘s nachts geen mensen rondlopen daar… Maar toch. Voor mij al een hele overwinning. Geeft toch ook wel weer hoe ik in mijn subgevoel zat.

Het spel wat daarna door M. gestart wordt, is voor mij heftig en intens. Ik incasseer de spanking met de blote hand, voel me los en vrij worden. Mijn tepels worden gepijnigd met klemmen en gewichtjes eraan, maar ik voel het nauwelijks. Ik zit al in een behoorlijke roes. Als ik even later met een borstbondage om en een ballgag in op mijn knieën zit, zak ik steeds verder weg. Ik voel het speeksel op mijn handen druppen en ik geef me stapje voor stapje verder over. Ik voel een rust in me opkomen, die ik niet ken. Ik zak verder en verder weg. Ik hoor nauwelijks meer wat, mijn ademhaling is erg langzaam. Er is niets dan stilte in mijn hoofd; geen woorden, geen gedachten, geen geluiden, gewoon niets.

Ik weet niet hoe lang ik zo gezeten heb. Maar omdat ik bijna omval, komt M. naast me zitten en mag ik bij hem wegkruipen. De ballgag mag uit, de borstbondage mag af en heel langzaam kom ik weer wat bij.
M. maakt nog een paar foto’s van de mooie ropemarks en daarna mag ik heerlijk in bed kruipen. Ik zak snel weg in een hele diepe slaap.

Maar wat een ongekende ervaring was dit.
Thanks lieve M. dat je me dit hebt gegeven!