Een tijdje geleden kwam ik in contact met SemenawaSander. Via via zag ik met regelmaat al iets van hem voorbij komen op Fetlife. En dan zit je ineens in een chat te praten over een keer samen bonderen. Daar zeg ik geen “nee” tegen natuurlijk. Hoe heerlijk die touwen om je lichaam, uitgedaagd worden in pittige suspensions waarbij je echt moet loslaten om de pijn te kunnen handelen. Sander noemt het heel mooi “pijnmanagement” en dat is het echt. Ik trek me vaak terug in mijn eigen wereldje als er gebondeerd wordt, en dat is niet omdat ik in een soort subspace raak (kan ook), maar voornamelijk omdat ik me aan het concentreren ben om de pijn aan te kunnen.
Maar goed, gisteren hadden we dan een rope-date! Vanuit mijn werk rij ik naar de studio. Sander heet me van harte welkom, geeft me een korte rondleiding en laat me de grote studio in wording zien. Dat wordt echt een mooie ruimte waar hij straks workshops kan gaan geven. TOF!
Boven in de knoopkamer (wat een prachtig gezicht – al die gekleurde touwen aan 1 wand) kletsen we wat, laat ie me wat filmpjes zien, legt ie het e.e.a. uit en krijg ik steeds meer zin om in de touwen te gaan. Kom maar op, ik kijk er naar uit. Eerst even helpen om de gordijnen in de woonkamer op te hangen, zodat we beneden kunnen knopen en we geen last hebben van pottenkijkers… Terwijl Sander even een snelle douche neemt, doe ik wat rek- en strekoefeningen, met name voor mijn armen/schouders. Ik geef ook bij Sander aan, dat ik verder geen gezondheidsklachten heb die belangrijk zijn voor hem om te weten, behalve dat mijn linkerschouder wat stroef is. En dan kunnen we beginnen.
Sander staat achter me, pakt mijn rechterpols vast, strekt mijn arm uit en draait deze naar achteren, waarbij hij mijn pols op de rug draait. Daarna mijn linkerarm. Mijn polsen worden voorzichtig vastgezet. En daarna begint hij aan de Takate-toke (de boxtie). Hij zet de wraps stevig vast (strakker dan ik gewend ben) en ik voel de rust al over me heen komen. Sander gaat rustig maar gestaag verder. Een harnas om mijn heupen. Als Sander me omhoog trekt, voel ik het touw gaan “snijden” in me. En ja hoor, ik ga meteen weer vechten tegen de pijn, maar dat werkt echt niet bij bondage. Loslaten, je overgeven is de enige manier om hier mee om te gaan. Ik adem uit en ga in gedachten naar de plekken toe waar het zeer doet om los te laten. En niet veel later hang ik. Eerst nog enigszins horizontaal, maar hij laat mijn bovenlijf steeds meer zakken, tot ik zo goed als ondersteboven hang. Ik draai rond (nu niet mijn ogen open doen, want dan word ik echt duizelig) en ik hoor Sander om me heen. Mijn lijf is gevoelig, en bij iedere aanraking krijg ik de neiging om te rillen, maar dat is niet zo handig als je in de touwen hangt.
Het is genoeg en Sander laat me weer rechtop staan en haalt heel rustig de touwen los. Brrr, dit is altijd zo’n lastig moment. Het voelt koud en alleen (ook al staat Sander achter me). Even lekker op de bank bijkomen met een stukje chocolade en wat te drinken. Daar was ik wel aan toe.
We bekijken boven het filmpje van net. Heel onwennig om mezelf zo te zien. Tuurlijk heb ik wel eens een foto van mezelf gezien in bondage. Maar niet een filmpje. Dan zie je zoveel meer, de intensiteit op mijn gezicht (het lijkt soms of ik heel moeilijk / boos kijk, terwijl ik juist heel ontspannen ben), mijn (kleine) buikje (oef toch maar beetje afvallen)…, maar ook de complete verbondenheid in de setting, de connectie, het opgaan in het moment van zowel Sander als mij. Wat wel super mooi is om te zien!
Nu we boven zijn, heeft Sander wat anders in petto. Ik zie mezelf in de spiegel (oh wat raar, dus maar snel ogen dicht) en even later zet ie mijn linkerhand soort van vast naast me en mijn rechterhand voor me op mijn buik. Even geen stevige boxtie voor mijn schouder. Nu gaat ie freestylen en wrapt het touw om me heen, onder en over en rond mijn borsten. Die uiteindelijk hard zijn en stevig naar voren staan. En extreem gevoelig zijn geworden!
Ik sta middels een upline touw vast aan een ring boven me en kan dus niet echt ver weg. Het touw om mijn linkerbovenbeen wordt stevig aangetrokken. En dat merk ik als ik er op wil gaan staan. Dat gaat niet echt, want er lijkt nu echt te weinig ruimte of zo voor mijn spieren. Als ie even later ook nog met een karabiner de touwen wat ronddraait en aantrekt, “knelt” het zoveel af, dat het pijn doet. Maar pijn is fijn… zo vreemd om in de touwen zoveel verschillende, contrasterende emoties /gevoelens tegelijk te voelen. Pijn, lust, rust en sereniteit. Sander slaat op mijn billen, maar als ik wil verstappen, voel ik de pijn weer van de stevige bondage om mijn linkerbeen. Ok, nieuwe ervaring voor me, maar een die ik graag verder zou willen onderzoeken in de toekomst.
Als de touwen los zijn, ga ik lekker op het kleedje op de grond zitten. Een stoel is nu even niet handig voor me. Ben toch een beetje van mijn padje. Iets met suiker drinken en even wat eten. De boterhammen gaan er wel in. Ook nu kijken we het filmpje terug en kletsen we over van alles en nog wat op bondage gebied. Over de workshop die ik binnenkort bij Haag ga volgen. Over touwen, welke soorten, we bekijken wat eerdere filmpjes van Sander en dan vertelt ie dat ie bij de eerste suspension eigenlijk wat was vergeten. Recentelijk een beker gewonnen bij een maandelijkse ropechallenge en die wilde die eigenlijk nog op de foto zetten, als ie onder / naast iemand zat die in een suspension hing.
Ondanks dat het al laat is, besluiten we om toch weer naar beneden te gaan om daar nog een laatste suspension te doen. Om mijn linkerschouder te ontlasten, laat ie me uiteindelijk op mijn rechterzij hangen. Mijn voeten worden van achteren licht naar me toe getrokken, touwen om mijn grote tenen, die vast gezet worden. Maar ook een touw aan mijn haren die via mijn kruis aan de voorkant vast gezet wordt. Bij het bewegen van mijn hoofd, zorg ik dus zelf voor ongemak van het touw in mijn kruis. Dus zo rustig mogelijk blijven hangen. Makkelijker gezegd dan gedaan..
Sander maakt het me deze eerste avond niet makkelijk. Wederom een pittige suspension en na 40 minuten of zo, geef ik aan dat mijn linkerhand wat begint te tintelen en inmiddels druipt ook het zweet van mijn voorhoofd af. Het is genoeg geweest, mijn lichaam begint echt zwaar vermoeid te raken. Eerst omlaag, op mijn benen staan, dan eerst maar gaan zitten en dan pas de bondage om mijn bovenlijf los. Het trekt gelukkig snel weer bij. Tegen Sander aan zittend even bijkomen. Als ik even later om me heen kijk, zie ik allemaal losse touwen op de grond liggen. Mooi!
Nog even een blik op dit laatste filmpje, mijn spullen bij elkaar zoeken en dan is het toch echt tijd om naar huis te gaan. Het is 02.30 uur als in de auto stap. En ik moet nog zeker 35 minuten naar huis rijden. Thuis val ik meteen in slaap. En ik slaap uiteindelijk door mijn wekker heen en wordt pas om half 10 wakker (best wel logisch ook). Ik besluit om de ochtend vrij te nemen en de middag gewoon lekker thuis te werken. Mijn ochtend uurtjes haal ik dan morgen wel weer in.
Een onvergetelijke avond gehad. Genoten met een grote G! Voor herhaling vatbaar! Dank Sander!
