Try & Play juli 2022

En dan is het ineens zondag 24 juli en vindt er weer een leuk feestje plaats in Lelystad. Lieve, leuke man (LLM) gaat met mij mee… We hebben toch nog steeds contact en hij wil graag beter kennismaken met de wondere wereld van bdsm. Try & Play is natuurlijk een mooie plek om dat te doen. Geen moeilijke kledingvoorschriften, niets moet, je kan gewoon lekker toekijken en absorberen wat er gebeurt. Er is crew waar je uitleg aan kan vragen en er is gewoon een gemoedelijke sfeer. Dus zo gezegd, zo gedaan.

De dag ervoor heb ik nog aan H. gevraagd of hij met mij zou willen zwepen. Mr_FC is er niet en ik kan natuurlijk een goede zweepsessie wel gebruiken. Zijn reactie was simpel: “ik heb wel wat auw bij me ;)”.

Als we aankomen, is het meteen gezellig, fijn om bekenden te zien (zelfs oude bekenden van jaren terug!), even lekker knuffelen, LLM voorstellen en lekker kletsen. Het is niet druk, wel met de swingers, maar die zitten toch voornamelijk bij het zwembad.
H. begint alvast met pesten en duwt me op gegeven moment resoluut naar de darkroom. Ik knal natuurlijk weer tegen een tussenschot (ik zie immers niets en vergeet gewoon hoe het gangetje loopt…). Ach, ik laat me niet van de wijs brengen.

Niet veel later is het dan zo ver. Ik kleed me uit (toch best grappig dat ik daar nu zo weinig moeite mee heb om in bijzijn van anderen uit mijn kleren te stappen en daarna naakt te staan) en ga klaarstaan. H. zegt me nog iets te verschuiven en dan sta ik kennelijk op de goede plek. Ik ben een tikje zenuwachtig. Ik mag H. dan weliswaar kennen en hij heeft vaak genoeg gezien hoe er met mij gespeeld werd, maar wij hebben nog niet eerder samen iets gedaan. En ik weet dat hij flink sadistisch kan zijn. En geen idee of ik dat überhaupt wel trek. Maar goed, we gaan het zien. Stop is stop…

En dan wisselen de zwepen zich af. Heel eerlijk gezegd kan ik me niet echt goed herinneren wanneer er waarmee is geslagen. Ik weet dat ik de wraps weer heb gevoeld van een bullwhip, de scherpe pijn van iets van een single tail of zo, maar ook de doffe knallen van een volle flogger, zachte strelingen van een “eeek-veels-te-zachte-stoffen-strengen-eeeek-ding”.
Van het verbijten bij een felle pijn tot in een deuk liggen omdat ik met iets zachts gestreeld wordt… “man, rot toch op met dat softe spul”… (ging er door mijn gedachten hoor, want dat ga ik echt niet hardop zeggen tegen H. – of heb ik dat wellicht toch per ongeluk wel gedaan…. 😏).
Maar ook dat H. een nieuw aangekocht rubberen staaf/mepding wilde uitproberen. Ik zei nog dat ie dat echt niet op mij hoefde uit te proberen, maar daar heeft ie in ieder geval niet naar geluisterd… Damn, wat een gemeen kreng was dat.

Voor mijn gevoel zit ik bijna aan mijn taks. Ben al een paar keer flink van mijn denkbeeldige stip gestapt. H. komt op me afgelopen, duwt een zweep tegen mijn keel en voor ik het weet, zak ik door mijn hoeven… Ik zit gehurkt / half op mijn knieën (volgens mij) en probeer weer terug te komen. Maar wil van de andere kant ook toegeven aan het wegzakken. Maar daar is H. het nog niet helemaal mee eens. Niet veel later sta ik weer rechtop. Het is nog niet voldoende (en voor mezelf klopte dat ook). En dus sta ik niet veel later weer te vloeken en even later weer te schaterlachen… Dit keer maakt ie ook gebruik van een extra lange bullwhip die bijna 2x om me heen geslagen kan worden. Wow!! Wat een intens gevoel is dat.

Maar H. gaat ook met een mes over mijn rug en gebruikt een brede prikroller, zelfs over mijn gezicht. Damn, dan blijf je wel stil staan hoor… Dinnetje zei later ook dat ze dat best eng vond om te zien…
Als H. na flink wat meppen weer op me af komt en wederom een zweep om mijn nek “knoopt”, gaat het lichtje uit en zak ik door mijn knieën. De koek is nu op.

Even later zit ik op een handdoekje bij te komen. Maar ik wil liever even liggen, dus loop ik al wankelend naar het bed om daar even rustig bij te komen. Dit was toch best heftig… Ook op een andere manier heftig dan ik gewend ben met Mr_FC. Waarschijnlijk ook omdat er nu nog de factor “het onbekende” meespeelde.

Na het eten zijn we bij het zwembad en gaat dinnetje waterbondage doen bij iemand. LLM en ik kijken toe. Ik geef wat toelichting over wat dinnetje doet. Als ze na een tijdje klaar is, vraagt ze of ik ook nog wil… Euh, ja natuurlijk. Helaas blijft LLM op het droge (was leuk geweest als hij het bij mij had gedaan), maar goed, met dinnetje is het sowieso super fijn. Ze begint rustig, maar aangezien ik vrij lang mijn adem in kan houden, voert ze het toch vrij snel op. Ondanks dat ik op gegeven moment flink naar adem hap, en ze me prompt weer naar beneden onder water duwt, me daar even vasthoudt en pas op het moment dat het haar goeddunkt, weer naar boven laat komen, word ik wel weer rustiger. Zo vreemd, je oerinstinct vecht voor je leven, maar toch word ik er heel sereen van… Als het touw losgaat en mijn handen weer los zijn, lopen de rillingen over mijn rug, staat het kippenvel op mijn armen en heb ik het onwijs koud. Snel het zwembad uit, afdrogen en opwarmen.

We kletsen nog gezellig wat met mensen, kijken nog even naar anderen die spelen en op gegeven moment is het goed, tijd om te gaan. We moeten immers nog meer dan een uur naar huis rijden en morgen moet ik gewoon weer werken.

Thanks dinnetje voor de waterbondage en natuurlijk H. voor het heerlijke zwepenspel! Ik heb genoten!