Het is alweer even geleden dat ik op mijn blog heb geschreven. Toch is er wel het e.e.a. gebeurd, maar ik kon er ook niet altijd de energie voor vinden om het op te schrijven. Maar goed.
Eind augustus ben ik nog een keer naar Sander geweest om een avondje in te touwtjes te hangen. Super cool natuurlijk. En waar het de eerste keer al pittig was, deed ie daar deze keer nog een schepje bovenop. Zo hing ik uiteindelijk ook nog met een zwaar blok aan mijn lijf…
Datzelfde weekend op zaterdag een fijne bondageworkshop met LLM gevolgd en op zondag ook nog naar Try & Play geweest waar ik gezweept werd door H… Het was een intensief weekend, maar super fijn.
Na een goed gesprek met LLM kwam er uit dat hij me op bdsm-vlak niet kan bieden wat ik zoek, maar we vinden elkaar te leuk om elkaar los te laten. Dus geeft ie me de ruimte om dat op een andere manier in te vullen. De zoektocht naar een leuke, bij mij passende D verloopt echter allemaal wat minder. Kennelijk ben ik erg kieskeurig ofzo.
2 weken geleden besloot ik om Mr_FC te vragen of hij me weer onder zijn hoede zou willen nemen. De week ervoor hadden we al even bijgekletst onder het genot van een kopje koffie. Maar dat ging eigenlijk alleen over nilla zaken…
Ik mis enorm de regeltjes, het contact, de triggers, de steken onder water, het mogen dienen… Ik word dus erg onrustig.
Het duurt natuurlijk even voordat hij op mijn vraag reageert. Expres mij in het ongewisse laten. En dan komen eindelijk de woorden “…zal zaterdag eens kijken of je een goede slavin kan zijn.” Meteen een blos op mijn wangen, mijn hartslag slaat een paar slagen over en ik wilde bijna een sprongetje maken. Jippie! Het plagen begint meteen… ☺️
En afgelopen zaterdag was dan het 50-jarig jubileumfeest van de VSSM. Ik mag meerijden met Mr_FC. In de ochtend nog even de check of ik nog iets bijzonders mee moet nemen of dat er nog andere bepaalde dingen zijn. Ik weet uiteraard nog mijn kledingvoorschrift dat ik als een kantoortutje, zonder slip mag verschijnen… 😉
Dit keer ook gevuld met een plugje (ik grapte nog even of ik die mee moest nemen of al meteen moest indoen…, maar wist natuurlijk dondersgoed wat er van me verwacht werd). En dan zijn we bij PartyPlayers. Omkleden en mijn boeien aanbieden. Eerst om mijn enkels en dan op mijn knieën mogen zitten om de polsboeien om te krijgen. Zucht… De slotjes gaan er ook op. Fijn!
Knuffelen en gedag zeggen tegen de reeds aanwezigen en dan maar even wat te drinken halen. En uiteraard netjes geknield aanbieden. Toch wel bijzonder, hoe zo iets kleins, zo’n impact kan hebben en zo fijn kan voelen!
Meester vindt het tijd worden om wat te gaan doen en gebiedt me uit te kleden. Ik sta, toch enigszins wat onwennig, klaar. Eigenlijk begint ie redelijk snel met de wat fellere zwepen en ik vraag nog of er niet opgewarmd wordt… Er wordt wat gewisseld met zwepen en floggers, maar het lijkt erop alsof ik het gewoon allemaal niet echt kan hebben. Ik sta een partij te miepen en wil wel opgaan in het zwepenspel, maar het lukt me niet echt goed. Keer op keer piep ik na een paar klappen en wil ik eigenlijk stoppen. Maar dat kan toch niet…ik ben toch een goede slavin…dit kan ik toch zeker wel hebben…wat is er met mij aan de hand…stel je niet zo aan…stel je Meester niet teleur…
En juist die zinnen die door mijn hoofd spoken, maken dat ik eigenlijk nog minder kan hebben. Mijn ademhaling zit te veel te hoog en ik bereik dan ook redelijk snel mijn grens. Ik wil eigenlijk niet opgeven, maar het is genoeg. Het lijkt allemaal nog best goed met me te gaan, tot ik bij dinnetje een knuffel wil halen. Zij staat echter met haar handen achter haar rug vast en dus leg ik mijn hoofd op haar schouder. En dan is daar ineens het breekpunt… Dinnetje geeft nog snel aan dat iemand mij moet opvangen, want dat lukt haar nu niet en daar is Meester, die me begeleidt om te gaan zitten en bij te komen. Maar ik slik te snel mijn tranen weg en wil me groothouden.
Als even later S. en C. aan komen lopen en C. mij aankijkt, barst ik in snikken uit. Vraag aan Meester of ik even met hem wat mag gaan drinken en dan stromen de woorden over mijn lippen. Ik heb niet voldaan, ik heb het niet goed gedaan…
Later uiteraard ook nog met Meester over gehad en krijg ik de gebruikelijke “preek”. Niet te streng zijn voor mezelf, ik doe het goed, en het gaat niet alleen om het incasseren van een bepaalde hoeveelheid zweepslagen… Jaja, zo makkelijk gezegd.
Meester vindt het tijd worden om wat te gaan doen en gebiedt me uit te kleden. Ik sta, toch enigszins wat onwennig, klaar. Eigenlijk begint ie redelijk snel met de wat fellere zwepen en ik vraag nog of er niet opgewarmd wordt… Er wordt wat gewisseld met zwepen en floggers, maar het lijkt erop alsof ik het gewoon allemaal niet echt kan hebben. Ik sta een partij te miepen en wil wel opgaan in het zwepenspel, maar het lukt me niet echt goed. Keer op keer piep ik na een paar klappen en wil ik eigenlijk stoppen. Maar dat kan toch niet…ik ben toch een goede slavin…dit kan ik toch zeker wel hebben…wat is er met mij aan de hand…stel je niet zo aan…stel je Meester niet teleur…
En juist die zinnen die door mijn hoofd spoken, maken dat ik eigenlijk nog minder kan hebben. Mijn ademhaling zit te veel te hoog en ik bereik dan ook redelijk snel mijn grens. Ik wil eigenlijk niet opgeven, maar het is genoeg. Het lijkt allemaal nog best goed met me te gaan, tot ik bij dinnetje een knuffel wil halen. Zij staat echter met haar handen achter haar rug vast en dus leg ik mijn hoofd op haar schouder. En dan is daar ineens het breekpunt… Dinnetje geeft nog snel aan dat iemand mij moet opvangen, want dat lukt haar nu niet en daar is Meester, die me begeleidt om te gaan zitten en bij te komen. Maar ik slik te snel mijn tranen weg en wil me groothouden.
Als even later S. en C. aan komen lopen en C. mij aankijkt, barst ik in snikken uit. Vraag aan Meester of ik even met hem wat mag gaan drinken en dan stromen de woorden over mijn lippen. Ik heb niet voldaan, ik heb het niet goed gedaan…
Later uiteraard ook nog met Meester over gehad en krijg ik de gebruikelijke “preek”. Niet te streng zijn voor mezelf, ik doe het goed, en het gaat niet alleen om het incasseren van een bepaalde hoeveelheid zweepslagen… Jaja, zo makkelijk gezegd.
We gaan gezellig met z’n allen wat eten. Kletsen, bijkomen, fijn.
Als we later op de avond nog een keer gaan spelen, stapt Meester af en toe naar me toe, omdat ie ziet dat ik toch weer hoog in mijn ademhaling zit. Zijn hand op mijn borst, ten teken dat ik mijn ademhaling moet laten zakken. Ik vind het nog steeds spannend en wil het weer (te) goed doen. Maar het is fijn dat ie mij ook zo goed in de gaten houdt en ziet wat het met me doet. Ik lach, ik vervloek ‘m af en toe binnensmonds, maar bovenal geniet ik weer van ons samenspel. De zwepen worden afgewisseld; die stomme grote stropdas, kloteding, maakt gewoon onwijs veel herrie en is super dof, met een Victor Tella zweep waarbij Meester me nauwelijks aanraakt, maar die zo fel is… Ik kan niet stil staan, stap af en toe weg, maar stap toch weer terug naar mijn eigen plekje, als dan uiteindelijk toch wel het lichtje bijna uitgaat. Het is genoeg…
Als we later op de avond nog een keer gaan spelen, stapt Meester af en toe naar me toe, omdat ie ziet dat ik toch weer hoog in mijn ademhaling zit. Zijn hand op mijn borst, ten teken dat ik mijn ademhaling moet laten zakken. Ik vind het nog steeds spannend en wil het weer (te) goed doen. Maar het is fijn dat ie mij ook zo goed in de gaten houdt en ziet wat het met me doet. Ik lach, ik vervloek ‘m af en toe binnensmonds, maar bovenal geniet ik weer van ons samenspel. De zwepen worden afgewisseld; die stomme grote stropdas, kloteding, maakt gewoon onwijs veel herrie en is super dof, met een Victor Tella zweep waarbij Meester me nauwelijks aanraakt, maar die zo fel is… Ik kan niet stil staan, stap af en toe weg, maar stap toch weer terug naar mijn eigen plekje, als dan uiteindelijk toch wel het lichtje bijna uitgaat. Het is genoeg…
Nadat ik ben bijgekomen en wat gedronken heb, praten we nog wat over de regeltjes die ik voorheen had. Die ik zo graag terug zou willen, die ik nodig heb. Er komen in ieder geval 2 aanpassingen: mijn 4 ommetjes per week veranderen naar 6 van de 7 dagen minimaal 6000 stappen zetten. Zeker op de dagen dat ik op mijn werk zit, is het aantal stappen bij mij minimaal en ik wil gewoon weer rustig opbouwen. Merkte dat ik bijna een antipathie had gekregen om te gaan wandelen. Maar met die 6000 stappen per dag word ik toch gedwongen om toch wat meer te gaan bewegen. Want het gaat er waarschijnlijk toch op uitdraaien dat ik af en toe een extra ommetje in de avond moet maken, omdat ik overdag te weinig stappen heb gezet…
Verder zijn alle regels die betrekking hebben op masturberen, seksspeeltjes gebruiken, klaarkomen etc, niet van toepassing op het moment dat ik samen ben met LLM. Gelukkig maar, want dat zou anders een beetje awkward worden…
Verder zijn alle regels die betrekking hebben op masturberen, seksspeeltjes gebruiken, klaarkomen etc, niet van toepassing op het moment dat ik samen ben met LLM. Gelukkig maar, want dat zou anders een beetje awkward worden…
Het was weer fijn, zo blij dat ik terug ben bij Meester, kijk uit naar de volgende momenten, waarin ik weer kan groeien, ik zijn slavin en sletje mag zijn, maar bovenal, waarin ik me vrij en goed voel!
Dank u Meester, ik zal zorgen dat u trots op me kunt zijn!
@Sander: extra zwaar blok aan me tijdens suspension
