Kennismaking voor spelcontact

Gedurende de afgelopen week werden er diverse mailtjes verstuurd tussen J. en mij. Niets bijzonders, dat ik ziek op bed lag en of we van de week een afspraak konden regelen. Op woensdag nog even een korte chat die eigenlijk ook voor het grote deel gewoon over de normale dingen des levens ging. Geen extreem getrigger, geen haantjesgedrag (wat een verschil met een andere meneer van bdsmzaken.nl die zichzelf graag wilde profileren als dominant……).

Maar wel de duidelijkheid dat J. graag een afspraak wilde om eens nader kennis te maken en te zien of er tussen ons een klik zou zijn voor een nader spelcontact. Pfff, ik moest daar toch wel even mijn gedachten over laten gaan, want J. heeft een relatie. En dat zou dus voor mij betekenen dat ik uitsluitend voor bdsm “aanspraak” op hem kan maken. Kan ik dat, wil ik dat….

J. verwoorde het wel erg mooi in zijn eerste email: “aan het eind van je leven heb je geen spijt van de dingen die je wel hebt gedaan, maar juist van de dingen die je niet hebt gedaan”.

En daar heeft ie wel een punt. Ik wil verder in mijn zoektocht in de bdsm-wereld. Een relatie vinden waarbinnen bdsm kan plaatsvinden, is nog moeilijker dan een “gewone” relatie vinden. Dus waarom mezelf iets onthouden, als er wel de mogelijkheid voor is. Een waarheid als een koe, dus toch maar richting centrum van Den Haag voor een kopje thee.

Zo gezegd, zo gedaan en zo ging ik gisteren op pad met de tram richting het Buitenhof. Met toch enigszins wat zenuwen liep ik richting Havana, waar J. al buiten op me aan het wachten was. Een grote man, lief gezicht, jonger in het echt dan op de foto die ik heb gezien.

We gaan naar binnen en bestellen wat te drinken. We kletsen gezellig. Over de gewone dingen des levens, maar ook over bdsm. Hoeveel ervaring J. heeft, maar zeker ook over hoe bdsm in mijn leven is gekomen, wat voor ervaring ik inmiddels heb. Het is leuk en gezellig.

Als J. opstaat om een nieuwe bestelling aan de bar te plaatsen, kijkt ie me aan, buigt zich voorover, pakt me in mijn nek en geeft me een zoen. Op het moment dat ie mijn nek pakt, overvalt me een gedweeheid die ik weer niet ken van mezelf. Wat is dat toch met me? Hoe kan het toch dat deze zo pittige tante, zich zo makkelijk onderdanig kan voelen. Ik zoen J. voorzichtig terug.

Na 3 kopjes thee voor mij (iets anders drinken is geen goede keuze gezien mijn medicijnen), rondden we het gesprek af met de intentie om op korte termijn weer af te spreken. Buiten zoenen we nog even wat inniger.

Ik loop weg met een raar gevoel in mijn buik. Ga nog even wat boodschappen doen, stuur een kort bedankberichtje aan J., koop een leuk rokje en kom uiteindelijk doodmoe thuis. Aldaar tref ik een mailtje aan van J. dat hij het ook erg leuk en ontspannen heeft gevonden en later nog wel even online komt in MSN.

Dus zitten we aan het begin van de avond nog even in de chat om een nieuwe afspraak te maken. Uiteindelijk komt daar dan een datum over bijna 2 weken uitrollen. Ja het duurt nog even, maar het is niet anders. Afspraak is dat ik dan naar J. toe ga. We zullen wel zien wat er verder gebeurt. Niets moet, veel kan….

Ik opper dat het dan wellicht in ieder geval handig is als ik een sublijst invul. Heb me daar van de week al over gebogen en een poging gedaan om de volledige in te vullen. Niet makkelijk en ik besluit om er nog eens op mijn gemak door te lopen. Veel van de dingen die ik op 0 had gezet, krijgen voor nu toch een N en ik denk over diverse dingen nog eens goed na. Uiteindelijk ben ik tevreden met wat ik heb ingevuld en stuur het naar J. met een uitgebreide verklaring in de mail.

Zijn reactie is erg positief en super geruststellend. Ook chatten we nog heel even, maar ik moet ook op tijd naar bed, ben nog steeds ziek en wil hersteld zijn voor het weekend.

Ik kan echter de slaap maar niet vatten en lig te draaien in mijn bed. Kan niet zeggen wat er precies in mijn koppie omgaat. Het is niet iets specifieks, ik lig te denken, maar weet niet waarover. Ik pak mijn telefoon, surf wat op het internet en zet uiteindelijk wat muziek op van Yann Tiersen. Daarbij val ik dan uiteindelijk in slaap om rond half 3 weer wakker te worden.

Mijn borsten doen zeer, mijn lichaam verlangt en ik ben onrustig. Denk terug aan het gesprek met J., maar ook aan onze afspraak over een tijdje. En heel de tijd heb ik het beeld voor me dat ik in een grote ruimte sta, uitsluitend in mijn lingerie met mijn handen in elkaar gehaakt achter mijn hoofd en mijn ogen dicht. J. die rustig om me heen loopt, me voorzichtig aanraakt en onderwijl in mijn oor fluistert “relax, ontspan, laat het maar over je heen komen, het is goed, laat het los en geef je over”. Verder gaat het niet, alleen dit ene beeld.

Het kost me echt moeite om het kwijt te raken, lig inmiddels al weer bijna 2 uur wakker. Pak wederom mijn telefoon en zet nu muziek aan van Craig Armstrong. Als bijna het laatste nummer klinkt, val ik dan eindelijk weer in slaap.

Ik ben redelijk gebroken als ik wakker word om 8 uur.

Ik hoop dat ik in de komende tijd wel wat rust kan vinden. Kijk er onwijs naar uit, al moet ik eerlijk bekennen dat het ook wel mega spannend is. Gaan we daadwerkelijk “spelen” of ga ik me te druk maken van te voren en daardoor voor mezelf een blokkade opwerpen. Ik wil me niet druk maken, maar het is ook wel beetje aard van het beestje. Me zomaar overgeven is iets wat ik nog nooit heb gedaan, dus is dat niet zo eenvoudig voor me. Maar ik heb gelukkig redelijk wat op de agenda staan de komende 1,5 week, dus zal ie ook wel snel voorbij gaan. En wat voor mooier cadeau kan ik mezelf tenslotte geven……