Rogue Rope Camp 2024
Where to start and what to tell…🤔Ik kan een lang relaas ophangen over dat ik lang getwijfeld heb, het een na laatste kaartje kocht, ik geen idee had wat te verwachten, wat ik mee moest nemen (ondanks een fantastisch mooie paklijst van de organisatie), dat ik super zenuwachtig was bij aankomst, maar dat ik hartelijk werd ontvangen en de weg werd gewezen, dat ik zowaar zelf mijn tent zonder hulp heb opgezet (incl decoratieverlichting) en dat ik daarna nog wat heb geholpen met het decoreren van het kamp (incl bamboes ophangen in het bos).En ik kan daarna van alles vertellen wat ik heb meegemaakt, wat ik heb gedaan, wat er is gebeurd, dat ik heb gejankt, me eenzaam heb gevoeld, dat ik ben opgevangen, heb gelachen etc etc… Maar dan wordt het een beschrijvend epistel over het weekend en dat doet geen recht aan Rogue Rope Camp… RRC24 was voor…
Waar ben ik….?
Je zult je wellicht afvragen waar toch mijn blogjes blijven? Heb ik geen afspraken meer met E.? Ga ik niet meer naar feestjes? Ja natuurlijk wel! Vandaag precies 7 maanden geleden mocht E. me voor het eerst meppen. Dat was een bijzondere ervaring (lees mijn blogje over die dag). Inmiddels dus 7 maanden verder, hebben we meerdere keren gespeeld, samen met S. uit eten geweest of naar de sauna, hebben ze samen de eerste dagen voor me gezorgd na mijn operatie. Ons contact is intensief, onze speeldates zo nog meer… En daar zit ‘m voor mij de crux. Ik merk dat ik moeite heb om mijn spelverslagen uit te werken. Niet alleen omdat er veel gebeurd (E. is soms zo creatief en de dagen zijn lang…), maar meer omdat het intens is, diepgaand, vernederend… Doen we dingen die anderen niet doen, nee hoor, totaal niet. Is het allemaal zo extreem,…
Loslaten in liefde….
Het was vanaf dag 1 eigenlijk al bekend dat ik nooit tot in lengte der dagen bij Meester zou blijven. Er waren gewoon een aantal dingen die hij me niet kon bieden, die ik wel graag in een M/s zou willen hebben. Maar het heeft er nooit voor gezorgd dat we daardoor niet vol voor onze relatie zijn gegaan. We hebben genoten van wat er was en Meester heeft me stapje voor stapje begeleid in een mooie ontdekkingstocht, waarbij ik steeds meer mijn gene en schroom durfde te laten gaan. Zonder gepush, zonder dik over grenzen te gaan, altijd met respect voor mijn grenzen, maar die soms een klein beetje oprekkend. En dan komt daar het moment dat het bij mij begint te wrijven… Ik merk dat ik chagrijniger word omdat het lang duurt voordat er een reactie komt op een appje, of omdat we maar 1x per maand kunnen…