Ultimate Monday…

Ultimate Monday…

Ja, wat is er nou leuker dan op 2e Paasdag gewoon lekker naar een bdsm-feestje te gaan. Niets toch…
En zo toefde ik met L. in mijn auto richting Beek en Donk. Helaas door de Paasdrukte veel file op de weg, maar met lekkere sapjes en goede gesprekken komen we de tijd wel door. Voor de ingang staat mijn lieve vriendin me al op te wachten. Omkleden en hop naar de grote zaal. Het is al aardig druk en dat voor een 2e Paasdag. Kennelijk hebben meer mensen zin om leukere dingen te doen dan naar een meubelboulevard te gaan…😜 Gezellig kletsen, wat drinken en genieten van de diverse spellen van anderen. Mijn lieve vriendin verdwijnt voor een eigen spel. Ze maakt flinke sprongen! Tof dat ze zo snel zoveel kan ervaren. Dat was in mijn begintijd toch wel wat anders…

En dan is er een plek vrij in de zaal en N. geeft aan dat we kunnen gaan zwepen. Ok, ben ik er klaar voor? Ja tuurlijk. Ik heb er zin in! R. loopt ook grijnzend in het rond. En ik besef me dat ik echt door die twee gezamenlijk te grazen genomen ga worden. Kom maar op…!
N. begint weer rustig met haar babyzweepjes. Althans, dat denk ik, maar ze is kennelijk enorm gegroeid in de afgelopen weken (of heeft mijn feedback goed opgeslagen) en ze zweept nu vanaf het begin al stevig. Ok, hier ga ik een iets zwaardere dobber aan krijgen. Maar ik geniet ondertussen. Van haar groei, van de zwepen, van de pijn, van het samenspel!
Ondertussen is R. ook begonnen, af en toe laat ie de bullwhip in de lucht knallen. Damn, ik schrik toch iedere keer weer…😱 Hij wrapt de zweep om me heen, over mijn borsten en blijft voornamelijk ook op die hoogte. Die gaan het zwaar te verduren krijgen…
Ze wisselen elkaar af, kan ik heel even een klein beetje “bijkomen” als N. aan het zwepen is. Van echt bijkomen is niet echt sprake, ze is gegroeid, weer een beetje meer zelfvertrouwen en dat merk ik! Toch kunnen we ook nog samen lachen en dat is wel zo fijn.

Als we al even goed op weg zijn, zegt R. tegen me dat ik op de grond op mijn knieën moet gaan zitten. Eerst nog even wat naar voren, maar dat werkt toch niet helemaal lekker met deze zweep, maar dan bedenkt ie zich dat ie ook gewoon zo op mijn bovenbenen kan zwepen 🤬. Ik zit met gespreide benen en de crackers laten streepjes achter op de binnenkanten van mijn benen, maar ook af en toe zelfs tegen mijn voeten, die onder mijn billen zitten… WTF! Af en toe schiet ik opzij, want ze komen echt hard aan.
R. trekt me aan mijn haren overeind en zet me goed. Damn, ik zak wat weg en voel me onderwijl ook nog natter worden in mijn kruis. Wat is dat toch met die masochist van mij die zo geniet van pijn…🙈

We lopen tegen het einde aan en N. en R. overleggen met elkaar hoe ze zullen eindigen. Ik krijg eerst nog 20 zweepslagen van N. en daarna nog 20 van R. Alleen de hardere zweepslagen bij N. tellen. Dus ze begint, zweep, zweep, zweep, knal… 1, zweep, zweep, zweep, zweep, knal… 2.
Ik zie wanneer ze gaat uithalen, want ik sta met mijn gezicht naar haar toe en toch verbaast het me keer op keer hoe ze aankomen… Deze 20 kan ik gelukkig nog aan.
En dan heb ik er nog 20 van R. te gaan. Ik kijk hem aan, twijfel of ik dit überhaupt wel ga halen… Kan ik dit nog aan… Maar zijn pretogen en grote grijns halen me over en ik ga ervoor. Zwiep knal… 1
Nee, nee, we gaan niet omhoog tellen, we gaan terugtellen, zegt R. met een grote lach op zijn gezicht, dus we beginnen opnieuw. Ja potverdrie, dat is een heel stuk lastiger en ik kan dus weer opnieuw beginnen. Zwiep knal… 20, zwiep knal… fuck… Euh, we gaan niet vloeken he, hoor ik R. zeggen, dat is er gewoon 1 extra bij en opnieuw beginnen. WTF… en hop ik sta op 22…
Ok, focus Emmy, je kunt dit… zwiep knal… 22, zwiep knal… 21, zwiep knal… 20, zwiep knal……… 19…
En zo gaan we heel langzaam terug richting de 0. De slagen komen hard aan. Ik sta te stampen, te springen en te dansen. De slagen blijven zich opvolgen. Af en toe moet ik nadenken over bij welk getal we zijn aangekomen. Mijn hoofd wil niet meer zo helder nadenken…
Tot het moment dat ik een enorm harde zwieperd voel, deels op mijn rug, maar ook wat aan de zijkant. Ik spring (in mijn hoofd keihard vloekend) van mijn plek af, sla mijn handen voor mijn ogen, en zak bijna ineen… 🤬😱🤬😓🤬😪 Als ik deze slagen zo blijf krijgen, ga ik de laatste paar niet meer halen. Dit was 3, dus nog een paar te gaan… R. komt naar me toe en vraagt wat ik wil. Was dit 0 (en dus het einde) of kan ik er nog 3…
Ik wil het afmaken, maar niet zoals deze laatste… Dus ik geef aan dat als ze zijn zoals de slag ervoor, ik er nog 3 aankan, maar als ze net zo hard zijn als deze laatste slag, dat ik het dan niet meer trek…
Hij laat me mijn plek weer innemen en geeft me de laatste 3 slagen, zwiep knal… 2, zwiep knal… 1, zwiep knal… 0 en dan is daar N. die me opvangt, me in haar armen neemt en samen lopen we naar een bedje waar ik even lekker in elkaar kruip onder een dekentje, met de knuffels van N., van R., maar ook van mijn lieve vriendin.

Als ik weer wat ben bijgekomen, ga ik even lekker wat eten, dat gaat er wel in! Dit keer speciaal voor mij een vegetarische poke bowl! Mjammie jammie. En de rest van de avond is het genieten van andere spellen, lekker kletsen en een heerlijke man overhalen of ie ook naar de Sexy Slave Sunday komt a.s. zondag… 😜
Het was een perfecte besteding van 2e Paasdag. Genoten van de zwepenregen 🥰. Thanks lieve N. en R.!
De terugweg met L. is natuurlijk weer super gezellig en snel sta ik weer voor haar huis en niet veel later kan ik in mijn eigen bedje kruipen, nadat ik mijn wonden uiteraard verzorgd heb met Aloë Vera… dat hebben ze wel verdiend…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *