Overleven of verzuipen…
5 weken geleden werd ik voor mijn gevoel in een wildwaterbaan of wilde rivier gegooid (zo eentje waar ze officiële kajak/kanowedstrijden op houden). Zonder reddingsboei, zwembandjes of überhaupt een zwemdiploma op zak. Wat voelde ik me ontredderd, alleen en verloren. En wat had ik een moeite om mijn kop boven water te houden. Meerdere keren ging ik kneiterhard koppie onder, hoestend en proestend van het water dat ik ingeslikt had. Nu 5 weken verder voel ik heel erge boosheid. Het andere uiterste. Boos op de stilte, boos op het er niet voor mij zijn, gewoon boos op alles. Maar het is ok. Ik mag dit voelen. Want dit heb ik niet verdiend… Maar ik sta ook weer op de kant. Nog wel druipend van het water, nog nahijgend van de zware strijd om op de kant te klimmen. Als een verzopen kat… Maar ik heb het gefikst, het is me…
Afscheid nemen doet pijn…
06-04-2023 t/m 24-01-2025: Na 660 fantastische dagen, komt er helaas een einde aan onze mooie M/s relatie. Een relatie waarin ik enorm gegroeid ben, heel veel geleerd, nieuwe dingen gedaan, mezelf ontdekt, nieuwe dingen ontdekt. En niet alleen op BDSM-vlak, maar ook daarbuiten. Heb ik mezelf beter leren kennen. Ben ik beter voor mezelf gaan zorgen. Heb ik mezelf meer omarmd om de persoon die ik ben. Ik mag er zijn! Maar ik ben niet alleen gegroeid. Wij samen! Deze dingen had ik niet alleen gekund. Dit hebben we samen gedaan. Samen stapten we in onze bubbel en stegen naar een hoger plan. Nam ik jou mee en liet ik je dingen over jezelf ontdekken, liet ik jou nieuwe dingen ontdekken. Ja, zelfs jou, die al zo’n lange tijd mee loopt. Maar ja, onze dynamiek was dan ook bijzonder, heel speciaal, had zoveel diepgang, zo intens. De vonken spatten ervan…
“Afscheid…”
22 april was de dag die we al die tijd in ons achterhoofd hebben gehouden… Omdat ik al die tijd er niet over heb kunnen schrijven, is wat er gebeurd is die dag zeker niet vergeten, maar de fijne details zijn wat vervaagd. Uiteraard zitten delen wel zeker in mijn herinnering.Maar het geheel krijg ik gewoon niet meer goed op “papier”… (in dit geval dan deze blog). 2 maanden geleden heb ik een ontzettend leuke man ontmoet. Samen willen we zowel op vanilla vlak als op bdsm vlak kijken waar ons schip heen vaart. En ik vond het niet eerlijk richting hem om mijn M/s met Meester ernaast te houden. Ik kan niet twee D’s dienen. Van de een de regel hebben dat ik geen seks mag hebben, of niet mag klaarkomen en met de ander juist lekker willen seksen… Het is niet te combineren. Dus wordt het tijd om…
Pu(n)tjes in mijn billen…. en afscheid
Het tij kan snel keren, spijtig, maar dingen gebeuren…… In de afgelopen periode een paar mooie momenten gehad met Meester, aan zijn voeten gezeten, geknield, gekropen, mijn gaatjes beschikbaar voor Meester, maar ook opdrachten uitgevoerd op afstand…..En dat laatste, daar ging het compleet fout…. Hoe lastig is het als D om goed te waken over je sub/slavin als ze op afstand een opdracht voor je uitvoert. Hoe gaat het met haar? En in veel gevallen is er niets aan de hand, geen moeilijke opdracht en is alertheid misschien niet echt nodig, maar toch…. je weet het immers niet, je kan de ander niet zien, weet niet wat voor effect een opmerking via de app heeft. Maar goed, daar kan je op anticiperen en ervoor zorgen dat je regelmatig even checkt hoe het gaat en als een reactie uitblijft of vreemd is, even doorvragen of desnoods even bellen….. Het heeft er…