… in mijn hoofd. Nee geen kortsluiting meer, het is een grote stroomstoring… Error, error, error…
Waarom is het zo f*#&ing moeilijk om over mijn behoeftes en verlangens face to face te praten… Damn, wat is loslaten moeilijk.
Ok, de nacht was niet zo geweldig, ik had niet anders verwacht; tuurlijk werd ik midden in de nacht wakker, kon ff niet meer slapen, lag te bedenken wat ik aan zou doen (sexy lingerie, met daarover een rok en een bloes, type kantoor tutje… was de opdracht). Ik had beter “niets” als opdracht kunnen krijgen (behalve dat dat zo koud is nu buiten…).
Maar goed, na het opstaan eerst voor de katten zorgen, tas inpakken (waarom neem ik eigenlijk nog een setje “gewone” kleren mee, als ik die toch nooit aandoe) en het passen kan beginnen. Rokje is gelukkig snel gevonden. Ik heb er wel een aantal, maar naar mijn idee voldeden die niet aan het begrip “kantoor tutje”. Dan de bloes, dat is een veel lastigere… Uiteindelijk dan toch maar gekozen voor mijn nette donkergroene bloes, tikje laag decolleté, maar hij is netjes / chic, dus voldoet wel aan het predicaat “kantoor tutje”. Qua lingerie heb ik (naar mijn idee) niet echt mega sexy dingen, zeker niet voor mijn bh’s, dus een zwarte bh en kanten slipje met open kruis. De enige jarretelgordel die ik heb, vind ik hier niet bij passen, dus het worden hold up kousen.
Lekker douchen, alles netjes glad scheren en mezelf insmeren met olie. Mijn haren zal ik straks simpel opsteken, net als een “kantoor tutje”…
Als ik in de spiegel kijk nadat ik de lingerie aan heb getrokken, zie ik best een mooie vrouw. Buikje net te dik, maar verder mag ik er aardig wezen voor mijn 49 jaartjes die ik vandaag ben geworden.
Ok, aankleden, nog even een boterham eten, tanden poetsen, lichte make-up en ik ben klaar om te gaan. Heb flatjes aan, want durf met die sneeuw en ijs buiten echt niet op mijn hakken te lopen. Vind het overigens al koud genoeg met die kousen…
Ik rij een extra blokje om en check nog even mijn laatste (verjaardagsfelicitatie)berichten, zodat ik (bijna) stipt om 13.00 uur aanbel (damn nog net een minuut te vroeg…). Als F. mijn jas heeft aangenomen, krijg ik in ieder geval een positieve opmerking over mijn kledingkeuze. Pfff, dat is gelukt.
F. maakt koffie en thee en heeft al gezegd dat ik mag gaan zitten, maar ik draal een beetje rond. Wil niet op de stoel gaan zitten, voelt niet ok voor me, dus ik wacht totdat hij zit, zodat ik voor hem op de grond kan gaan zitten. Dit is beter. Ik heb wat lekkers voor bij de koffie/thee meegenomen, dus ik bied het F. aan en neem zelf (zonder het te vragen) ook een stukje. Daar krijg ik natuurlijk (terecht) een opmerking over. Niet netjes van me, ik heb weer een hoop te leren…
Het is tijd om mijn checklist door te nemen. Althans, dat vindt F., voor mij hadden we het net zo goed over kunnen slaan. Alles wat geen N is, maakt eigenlijk toch niet echt uit welke gradatie ik daar aan geef. F. geeft nog aan dat ik hem moet aankijken tijdens het gesprek, maar het lukt me niet. Ik ben continu om me heen aan het kijken, kijk langs hem heen en het liefst staar ik gewoon naar mijn handen in mijn schoot… Een mega rode blos staat op mijn wangen.
En waar het nog wel gaat op het moment dat we het over handboeien of mondknevels hebben, zo zwaar heb ik het als over mijn gevoel gaat. Leg maar eens uit wat je zo leuk vindt aan vernederen, of waarom je seks met een vrouw leuker vindt dan met een man (terwijl je nog geen ervaring hebt…). Het lijkt echt eindeloos te duren… En ja, ik voelde me vernederd en heel klein…
F. gebiedt me om me uit te kleden en iets van hem af te gaan staan, handen in mijn nek. Bam, de onzekerheid slaat toe. Waar ik vanochtend in de spiegel nog een best mooie vrouw zag, voel ik me nu niet mooi, onzeker, bekeken (ja dat is natuurlijk ook zo als hij op zijn gemak in een stoel zit op een afstandje), maar zo naakt (en ik ben nog niets eens naakt…).
Ik moet langzaam een rondje draaien. En mijn hoofd begint alweer overuren te maken. Wat is er in hemelsnaam zo moeilijk om een rondje te maken in lingerie voor een man? Wat maakt me nou zo onzeker? Ja hij heeft een partner, ja die is mij bekend en ik ben bij haar bekend, ja die is op de hoogte, ja die vindt het helemaal ok, stemt er volledig mee in. Dus wat maakt, dat het voor mij zo niet klopt in mijn hoofd?
Na goedkeuring kan het setje uit en zet F. mij op een meubel vast, waar mijn benen uit elkaar gezet worden. Kut! Ja dat klopt, die is nu open en bloot zichtbaar… Dingen gebeuren in een sneltreinvaart (voor mij dan soms), klemmen en gewichten op mijn schaamlippen, vingers in mijn mond tot ver achterin en klemmen op mijn tepels (jammer dat mijn linkertepel niet mee wil werken), en tot aan het randje geduwd worden, maar ik mag niet over de klaarkomgrens…
Even later sta ik aan het kruis met mijn armen wijd. Als F. na het opwarmen met de flogger, zijn paarse zweep pakt, sta ik half vloekend en trappelend te incasseren. Ik werp hem een venijnige blik toe, die hij alleen maar waardeert. “Nog 10 te gaan”, zegt ie en hij haalt uit. Keer op keer op keer. Ik trek het nauwelijks meer, damn wat doet dit zeer, en F. maakt me snel los. Nee, nee, zet me terug vast en sla vanaf de andere kant. Dit klopt niet, ik moet nog meer ondergaan, het is niet in evenwicht, niet te lief zijn voor me, straf me, pijnig me, ga door… Maar ik zit al op een dekentje, met een andere deken om me heen en een aai over mijn bol… Wat is hier gebeurd…?
Niet veel later roep ik of ik alsjeblieft mag klaarkomen, nee ik wil dit niet, nee ik wil niet klaarkomen, ja maar ik hou het niet meer, ja maar, dit kan niet…. Kortsluiting in mijn hoofd, maar mijn lijf heeft het overgenomen, en daar is de ontlading… ik huil, voel me klein, ook een tikje vernederd, maar veel tijd om bij te komen, is er niet, want de 2e opbouw is al in volle gang. Ik wil perse met mijn hoofd mijn lijf uitschakelen… het lukt niet, mijn lijf wil maar 1 ding en dat is weer klaarkomen… Ik zeg nog nee alsjeblieft niet, maar het wordt snel gevolgd door de vraag of ik alsjeblieft mag klaarkomen…
Na de 3e keer ben ik echt op, ik ben gebroken, F. heeft bepaald, niet ik, niet mijn koppie, maar mijn lijf heeft duidelijk aangegeven wat het wil…
Ter afsluiting toch nog de serie aan slagen op de andere kant van mijn bil / heup, voorovergebogen en niet vast staand. Een stuk lastiger met incasseren. En oja, ergens nog een keer staand mijn 4e orgasme…
En dat laatste is me nog genoeg onder de neus gewreven tijdens het etentje met partner als afsluiting. Ja, ik was uitgenodigd om te blijven eten. Mag me wel gelukkig prijzen dat ik nog gewoon aan tafel met mes en vork mocht eten. Maar goed, het was net alsof ik buiten mezelf getreden was. Er werd over me gesproken, alsof ik er zelf niet bij zat. Me ingepeperd dat ik wel 4 orgasmes had gehad, hoe goed ik wel niet de vingers achter in mijn keel kon hebben en hoe ik onwijs had zitten blozen en niet eens F. kon aankijken tijdens het gesprek over de checklist. Dat ik niet eens kon aangeven wat ik bedoelde met klein en groot, of kort en lang… Hoe moeilijk kan dat nou zijn…
Fijn hoor met 2 dominanten aan tafel zitten, die het ontzettend met elkaar naar de zin hebben…
Mijn redding is de avondklok, dus ik moet op tijd naar huis… Saved by the bell…
Nadat F. me in mijn jas heeft geholpen, stopt ie in een fractie van een seconden 2 vingers ver achter in mijn mond en houdt me met zijn andere hand achter mijn hoofd vast. Damn, ik zak bijna door mijn hoeven (gelukkig mijn flatjes aan) en voel me ff zweverig. Tot slot een zoen en daar loop ik de kou in… Even afkoelen, voordat ik in de auto stap. Ik hoef niet ver en draai een kwartier later mijn auto de parkeerplaats bij mijn flat op. Thuis snel katten eten geven, mijn huispak aan, kopje thee erbij en op de bank onder mijn dekentje. Verwarming op slaapkamer klein beetje aan (doe ik normaal nooit), kruikje in bed en uiteindelijk met een icepack op mijn kutje, omdat mijn rechterschaamlip zo gezwollen is dat ie zeker 10x zo groot is…
Teruglezend over dit lange verslag, gaat het nog niet eens over de fysieke dingen, de rode draad van dit verhaal is eigenlijk dat er een mega mindfuck aan de gang is… F. zit in mijn hoofd, nee…, IK zit te veel in mijn hoofd, ik vind het zo moeilijk om los te laten en gewoon toe te geven aan wat ik lekker vind en wat ik graag zou willen. En F. weet er heel goed mee te spelen. Maakt het me extra lastig door me er feilloos continu aan te herinneren. Ik heb nog zoveel te leren, en ik wil graag leren!!! Schijt aan de hele wereld, ik ga genieten…!!!
P.S. mijn straf die ik eerder in de week had opgelopen, heb ik gelukkig niet gehad… 😁