Afgelopen vrijdag had ik weer een afspraak met E. En wederom is het weer zo heftig verlopen, dat ik maar weer met vlagen de dingen terug kan halen. Absoluut niet in goede volgorde, laat staan precieze details. Is het erg… nee, ik laat het maar gebeuren, ga er wat makkelijker mee om. We reageren heel heftig op elkaar. Met mijn reacties trigger ik het “slechte” bij E., waardoor hij ruwer met me omgaat, mij heftiger te grazen neemt, me stevig aanpakt. En ik groei…! Niet op dat moment zelf, dan voel ik me klein, nietig, een sloerie, maar daarna…
Maar goed, heb weer de nodige orgasmes gehad, in onmogelijke posities gestaan en gelegen, er is Mikado met me gespeeld, ik heb weer de halve zolder gezien, flinke kokhalsneigingen gehad door het face fucken, canes en zwepen gevoeld (helaas kon ik hele scherpe pijn op mijn rug van een zweep niet goed hebben, maar ja, eigenlijk ook niet gek als je al tig orgasmes hebt gehad en je lijf eigenlijk één mega sensitieve oppervlakte is).
Staand met mijn handen opzij/achter me vastgemaakt, voeten in spreidstand vast, dildo op een soort one-prison-bar in mijn kut, klemmen met gewichten op mijn schaamlippen en een vibrator die NET niet mijn clit op de goede plek raakt… Damn… ik wil klaarkomen, probeer te bewegen naar de vibrator, maar het lukt net niet. 🤬
Een zak over mijn hoofd en daarmee het ontnemen van mijn ademhaling… Tuurlijk ga ik sneller ademen, maar er is geen paniek, ik voel me veilig… tot op zeker moment ik toch echt wel een hap lucht wil… E. stelt het nog net even uit… Hij bepaalt, niet ik…
Een zweep die streepjes maakt op mijn buik, elastieken wederom om mijn borsten. Toch even aan M. vragen hoe op een goede manier de borsten op te binden, want het touw dat E. erom wilde doen, bleef niet goed zitten, terwijl mijn borsten toch groot genoeg zijn…😂 En ja, die elastieken hebben weer mooie blauwe strepen achter gelaten.
E. geeft me een bastinado: ofwel een caning op mijn voetzolen… Damn, dat doet zeer. Gelukkig houdt ie het nu nog een beetje rustig. Tenslotte de eerste keer en even aftasten hoe het voelt, wat het doet en hoe hij moet slaan.
Verder heeft E. ook cupping op mijn rug gedaan… beetje vreemde gewaarwording. Ik had cupping zelf nog niet eerder meegemaakt. Wel gezien bij een demo. Het leek me niet echt iets waar ik nou echt warm van zou worden. Dat was het ook niet echt voor mij. Het doet niet echt zeer. Dus ik krijg er geen endorfines van. Het cuppen zelf voelt een beetje raar. Op zich gaat het voor mij meer richting het gevoel van massage. En dat is dus wat E. even later ook doet. Schuiven met de cups over mijn rug. En als alle cups er uiteindelijk weer af zijn, masseert ie mijn hele rug en schouders… ik krijg een halve error in mijn hoofd. Hoezo, krijg ik een massage… mep me nou maar gewoon. Daar kan ik tegen, dat kan ik handelen.
Of wat te denken van het Mikado spel dat E. wilde spelen. Hij had een constructie bedacht waarbij ik ergens op zat, achter mijn rug een stang, aan mijn zijkanten een hekwerk. Ik krijg een stang onder mijn knieholten en ook een stang voor me ter hoogte van mijn borsten ongeveer… Wat gaat ie doen… Maar dat wordt even later wel duidelijk, als ie grote Mikado stokjes vastzet met tiewraps. En dan de puntjes in mijn borsten, mijn zij en mijn buik gaat steken… Auw, die krengen prikken behoorlijk…
Helaas blijft alles niet zo goed zitten als dat E. in zijn hoofd had. Het duurt ook wat lang om ze vast te zetten, dus de lol is er eigenlijk redelijk snel vanaf voor hem… 😂
Mijn verzoekje om blauwe billen te krijgen, wordt iets anders geïnterpreteerd dan mijn bedoeling was. Voor ik het weet lig ik op mijn rug op een tafel, mijn benen de lucht in, en met een touw aan mijn voeten naar mijn hoofd getrokken, waardoor mijn kont pontificaal in zicht ligt.
Maar ik word niet op mijn billen geslagen, nee E. heeft bedacht dat de onderkant net onder mijn billen en mijn bovenbenen een veel leukere locatie zijn om op te slaan. Dat het tevens een veel gevoeligere plek is, deert E. niet zo veel. Al snel lig ik je jammeren, te snikken en te huilen. Maar E. gaat gewoon stug door. Me iedere keer net voldoende tijd te geven om net niet te breken, maar wel voldoende snel doorgaan, dat het zeer blijft doen… De sadist… 😍
Na het avondeten klooien we samen nog met het maken van mijn foto voor de WeeklyKinkyPhotoChallenge. Ik heb wat in gedachten, maar E. komt uiteindelijk met het idee van het plankje met puntjes, waardoor het echt een mooie foto wordt, al zeg ik het zelf.
Grappig hoe ik nu enorm aan het sturen ben. Ik weet wat ik wil, ik weet hoe ik de foto wil hebben, maar E. moet de foto maken, dat kan ik natuurlijk niet zelf. Dus hij iedere keer op zijn buik op de grond. Weer omhoog om de foto te laten zien. Nee, net niet helemaal naar mijn zin, dus E. weer op zijn buik op de grond… En dat is toch wel een flink aantal keer gebeurd… 🙈 We hebben gelukkig een hoop lol.
Ik kan weer lekker blijven slapen, dus E. komt me nog even toedekken als ik in bed lig en me de volgende ochtend ook wakker maken. Hij kruipt lekker tegen me aan… Mmm, een naakte man die in de ochtend tegen mijn billen aankruipt… dan steek ik die billen nog wel even wat extra naar achteren… maar nee, er nu is geen sprake van seks of zo… tenslotte is S. gewoon thuis. En dan gebeurt er gewoon niets… Althans… E. geilt me wel een beetje op, maar laat me dan gewoon in mijn eigen sop gaarkoken met de woorden, dat het tijd is om op te staan. Na het gezamenlijke ontbijt mijn spullen inpakken, S. uitzwaaien die naar haar werk gaat en dan is het bijna tijd voor mij om te gaan. Bijna… maar zo makkelijk kom ik niet weg. E. wil nog even knuffelen, en dat knuffelen leidt tot een face fuck, mij in een mega subbige modus achterlatend. Het duurt toch nog wel een half uurtje in de auto richting Utrecht voordat ik weer helemaal terug ben op deze wereld 😵💫…
Op zondag komt E. naar mij toe. Het is die dag KWS in Vlaardingen. Helaas kan S. niet mee. Dus gaan E. en ik samen. Gezellig. Ik had opdracht gekregen om ‘m naakt te ontvangen, als een goed slavin betaamt… Ik liep vlak van te voren in een makkelijk jurkje rond, die ik snel uit kon trekken als de deurbel zou gaan.
Als E. binnen is, wil hij natuurlijk de mooie blauwe plekken net onder mijn billen zien, de strepen op mijn tieten en ook daar de blauwe plekken. Hij geniet er volop van. Missie geslaagd!
De KWS is druk, maar wel super gezellig. Ik zie een hoop bekenden. Loop gezellig langs de standjes en dan is daar het moment dat ik E. wil voorstellen aan een goede vriendin van me. En dan sta je even met je mond vol tanden als ik niet goed weet hoe ik E. eigenlijk moet voorstellen. Dus uiteindelijk zeg ik maar “dit is degene die me in elkaar mept”… De woorden ‘dominant’ en ‘Meester’ vermijdend…
Later hebben we het er nog over en ’s avonds in de app vraag ik of E. akkoord is met het feit dat ik op Fet wel onze D/s relatie wil bestendigen. En vraag of ik zijn ‘slet’ en ‘masochist’ mag zijn. En geef tevens aan dat ik het fijn zou vinden als hij mij ‘dominant’ zou willen zijn, maar dat alleen ‘sadist’ uiteraard ook prima is. En zo, leggen we dan na 3 spellen en heel veel app verkeer tussendoor, onze D/s een beetje vast, maar met in ons achterhoofd dat ik vrij ben om met anderen te spelen en te seksen enzo… Fijn… en wel zo praktisch voor mijn vakantie over 1,5 maand…
Dank E. voor het fijne weekend, het gezellige samenzijn en de mega geile momenten. Dank ook voor de mooie sleutelhangers. Je weet dat ik heel bewust voor de “E” heb gekozen. En niet omdat het mijn eigen voorletter is…
Verder sluit ik deze blog af met de woorden die ik aan E. schreef op zijn vraag afgelopen weekend wat ik nodig heb in een D/s of M/s. Zijn vraag zette me aan het denken, waarom ik dit wil, wat ik eruit haal en ook wat ik nodig heb van de ander:
Gebruik me, sla me, verneder me, hou me klein en kort, mep me in elkaar,
tot ik niets meer ben dan een hoopje ellende en je me vies, vuil en smerig achterlaat…
Om me daarna met liefde te omarmen en weer heel te maken, me op te bouwen.
Zodat ik daarna rustiger, maar bovenal sterker en krachtiger terugkom en in het leven sta.
P.S. de Snail Vibe is trouwens niet zo aan mij besteed… die hype gaat toch wel aan mij voorbij… We hebben het geprobeerd, maar die deed niet zo veel bij me.
Soms zou ik willen dat ik de dichter des Vaderlands zou zijn. Zodat ik een prachtig gedicht kon schrijven.
Helaas mijn kracht ligt bij bovenstaande tekst van slavin Emmy.
Het is de wederzijdse chemie waardoor ik aansluit bij de behoeftes van haar zijn.
Ik ben heel TROTS op haar dat ze deze weg wil bewandelen met mij mij als dominant en sadist.