Gisteren was ik weer eens een keertje naar Try & Play. Dit keer ging M. met me mee. Die is hier nog niet eerder geweest. Ik klets gezellig met bekenden en maak eindelijk in real life kennis met meisjeMM. We hebben elkaar online al wel vaker gesproken en spelen online Wordfeud met elkaar, maar hadden elkaar tot op heden nog niet gezien. Al snel na kennismaking vraagt ze of ik zin heb om 200 caneslagen in ontvangst te nemen. Pardon, u zegt… En ze legt me haar verhaal uit. Dat ze voor ieder hartje dat ze aan haar Meester stuurt in de app een caneslag krijgt, maar dat ze er inmiddels zoveel heeft, dat ze ze niet meer zelf kan incasseren. En dus vraagt ze of anderen die voor haar in ontvangst willen nemen. Voor ieder zal dat op zijn / haar aangepaste wijze zijn. Nou hou ik natuurlijk wel van caneslagen (zeg ik dat nou echt… kan een mens van caneslagen “houden”…) en dus zeg ik, met toch wel een kleine voorzichtigheid, “ja” op haar vraag. Ze zullen gegeven worden door haar Meester Tortorem. We maken kort kennis, hij vraagt hoe ik op het spankingbankje wil plaatsnemen en of ik wel of niet vastgebonden wil worden. Mijn blanke billen naar achteren, klaar om te beginnen. Nog even schiet er door mijn hoofd “waar ben ik aan begonnen”, maar eigenlijk na de eerste slag, is die alweer verdwenen.
Tortorem heeft vrij snel in de gaten dat ie bij mij de caneslagen duidelijk iets harder mag geven en dus gaat de impact wat omhoog. Hij wisselt verschillende canes met elkaar af en meisjeMM telt keurig omhoog richting de 200. Ik krijg het steeds zwaarder, mijn kont doet zeer, de tranen staan in mijn ogen en ik vloek binnensmonds. Heel af en toe stap ik even van het bankje af om binnen afzienbare tijd er weer terug op te klimmen voor het vervolg.
En dan hoor ik haar keurig tellen 191, 192, 193, 194, 195…. 196, 197, 198, 199… 200…!!!!
En ik barst in huilen uit. Mijn breekmoment, mijn ontlading. Alles mag eruit, ik heb het gehaald, hoef er ook niet meer, het is genoeg… Ik lig voorover op het spankingbankje een potje te janken. Vriendin M. komt even bij me kijken of het wel goed met me gaat, maar ik verzeker haar dat het ok met me gaat.
Een knuffel van meisjeMM en uiteraard van Tortorem die ik natuurlijk ook bedank voor de spanking.
Ik loop daarna nog wat glazig rond, maar heb een goed gevoel. Het was intens en heftig!
Vandaag kan ik terug kijken op een hele bijzondere ervaring! Mijn billen zijn beurs, en zitten is wat pijnlijk vandaag. Via een persoonlijk berichtje vertelt meisjeMM me dat ik bloedmooi was! Dat ze bijzonder geraakt was door de manier waarop ik de pijn incasseerde. Nog nooit eerder had ze gezien hoe mooi het is om iemand pijn te zien lijden. En dat ze dat gisteren bij mij had gezien en dat ze me magnifiek vond. En dat ze nu snapt waarom haar D dit zo mooi vindt. Ik bloos ervan… 🥰 En ben trots op mezelf!
