BDSM maakt emoties bij me los. Dat is al vanaf het eerste moment dat ik in aanraking kwam met BDSM. Mijn moment van loslaten en door loslaten komen bij mij ook de emoties los. Wat nu heel erg opvalt, is dat hoe “heftiger” het spel, hoe dieper mijn emoties. En heftig kan op verschillende vlakken, dat is niet alleen flink in elkaar gemept worden… Zoals ik al eerder heb geschreven, is er een bepaalde dynamiek tussen Meneer E. en mij. Het is niet als een potje waar een deksel op past, maar meer een “accelerator”, als olie op het vuur, het aanmaakblokje op de bbq… En door die versnellingsreactie gebeurt er zoveel intens, dat het leidt tot heftige emoties. En dat betekent bij mij flinke huilbuien… En dan bedoel ik echt flinke huilbuien…
Ik heb een latex masker op met alleen een rond gat bij mijn mond. Ik kan niets zien. Meneer neukt me in mijn mond. Hard, geen genade, geen kans om op mijn manier adem te halen. Ik kokhals regelmatig en hoor dan alleen maar gegrijns van Meneer. Dit vindt ie leuk, hier geniet hij van. Ik ben alleen nog maar een fuck whole. Verder niets. Geen lieve woorden, geen aanrakingen, alleen maar zijn lul in mijn mond. En hij ramt stevig door. Niet zeuren, niet miepen. Heel even stopt ie om een tabs toelopende behoorlijk grote dildo erbij te pakken, die hij op de grond neerzet. Hij laat me erop plaats nemen. En gaat door met mijn mond neuken. Tot ik plots een beetje mijn evenwicht verlies en de dildo uit mijn kut schiet… En waar hij het vandaan haalt, weet ik niet. Maar meteen bijt ie me toe “kan je zelfs dat niet in je kut houden, wat kan je dan wel”… en ik voel me door de grond zakken. Ik probeer met mijn handen te zoeken waar de dildo is gebleven (ik zie immers niets), maar ik hoor meteen daarop “nee laat maar, nou hoeft het niet meer…” En ik hoor hem van me wegstappen… En het zijn niet alleen de woorden, maar het is ook de intonatie waarop ie het zegt. De scherpheid, de hardheid, de vlakheid, zonder emotie, of althans, zeker geen warme emotie… En ik breek… WTF, ik ben gedegradeerd tot fuck hole en zelfs dan kan ik het niet naar Meneer zijn zin maken…
Ik stort in elkaar en begin een partij onbedaarlijk te janken. Diepe uithalen, gesnotter, happen naar adem. Een huilbui waarbij het uit mijn tenen komt. Het duurt echt even voordat ik de toenadering van Meneer dan kan accepteren… ik wil alleen nog maar wegkruipen, verdwijnen van deze wereld. Ik breek op het moment van besef dat ik niets waard ben, maar een milliseconde later, als ik in janken uitbarst, is mijn hoofd leeg… Denk ik nergens meer aan, heb ik echt losgelaten… En het voelt voor mij alsof ik dan ook even nergens meer ben. Ik voel mijn lichaam niet meer, heb geen pijn of zo, heb geen gedachten. Alles is leeg en ik ben ergens in Niemandsland. Als Meneer me dan aanraakt, schrik ik me alleen maar kapot en schiet juist van hem af, alsof ik gestoken word door een wesp. Ik heb echt even tijd nodig om de emoties weer een beetje in goede banen te leiden en weer terug te keren naar het hier en nu. Meneer weet dat gelukkig inmiddels en laat me even rustig met mezelf zijn. Pas na een paar minuten kan ik zijn knuffels weer accepteren. Zijn knuffels, zijn lieve woorden, zijn armen om me heen, de strelingen over mijn lichaam, het dicht tegen hem aan drukken. Hierdoor bouwt ie me weer op, maakt ie me heel, maakt ie me weer sterk en krachtig!!! š„°
Gezellig samen in bad, bijkomen van de intensieve dag, alles beetje laten bezinken, het warme water je laten omarmen en tijd voor een nagesprek. Heerlijk om zo samen na te genieten. Tijd voor elkaar!
We zitten in het warme water, de bruisbal is net opgelost in het water en kleurt het water lichtpaars. We lachen er om, het is gezellig. Ik speel een beetje met de lul van Meneer en even later trekt Meneer me naar zich toe en laat me bovenop hem zitten. Vind ik altijd een lastige positie, omdat ik dan min of meer leidend ben en daar heb ik wat moeite mee. Maar het duurt niet lang, of ik hoor de woorden “hup, omdraaien…” en nadat ie 3 keer in mijn kut gestoten heeft, duwt ie zijn lul plompverloren in mijn kont. Ik roep nog dat het zeer doet en probeer te “ontsnappen”, maar Meneer houdt me vast en ramt nog een keer dieper… Harder, dieper, wederom geen gezeur, geen gemiep… Al piep ik wel wat binnensmonds en staan de tranen even in mijn ogen… Kennelijk windt me dit wel heel erg op, want niet veel later kreun ik flink wat harder en dat is niet meer omdat ik pijn heb of het “vervelend” vind, maar omdat ik bijna klaar kom van deze ongenadige neukpartij in mijn kont.
Als Meneer genoeg heeft, laat ie zich weer in het warme water zakken. Hij zegt me om ook weer lekker te gaan zitten. Om me niet veel later over zijn lul heen te trekken met mijn mond. Ik pijp hem en geniet even van “mijn momentje”. Dit vind ik leuk om te doen, hier geniet ik van, hier heb ik even de controle… Yeah right, dacht ik dat echt… š² Ik word op mijn knieĆ«n gesommeerd en Meneer ramt zijn lul weer hard in mijn mond. Hij neemt de controle over, bepaalt hoe diep, hoe hard, hoe ver, wanneer ik adem haal… en ik begin weer te kokhalzen… En hoe meer ik geluiden maak dat ik het lastig heb, hoe meer Meneer geniet. En hoe vaker ik begin te kokhalzen, naar adem snak en begin te sputteren… hoe meer ik Meneer trigger en hoe harder en dieper hij mijn mond neukt… tot het moment dat ik daadwerkelijk over mijn nek ga… Maar 1 keer is niet genoeg… hij gaat nog even door… en pas nadat ik voor een tweede keer over mijn nek ga, en het badwater inmiddels is gevuld met mijn kots en ik een hoopje ellende ben, pakt ie me vast, helpt me uit het bad te stappen en zet me onder de douche… Alwaar mijn tranen met het douchewater wegstromen…
De dag na ons spel is het gezellig samen met S. ontbijten, we gaan met z’n drieĆ«n naar een edelstenen winkeltje en S. en ik gaan boodschappen doen voor het avondeten. Het is een leuke, toffe, gezellige zaterdag. In de avond smikkelen we van alle hapjes, liggen met z’n drieĆ«n op de bank een film te kijken, waarbij ik af en toe even lekker tegen Meneer aan kan kruipen. Samen zijn zonder dat er verder iets gebeurt. Als ik uiteindelijk naar boven loop om te gaan slapen, loopt Meneer nog even met me mee. Hij stopt me altijd even lief onder de dekens en geeft normaal een nachtzoentje. Dit keer niet…
Hij vingert me vrij snel, tot ik bijna spuitend klaar wil komen en stopt dan ineens, gebiedt me me om te draaien en op mijn knieĆ«n te gaan zitten, ass up, face down… En voordat ik er erg in heb, ramt ie keihard zijn pik in me en neukt me. Maar zo snel als dit begonnen is, zo snel houdt het ook weer op. Hij loopt weg, zonder verder iets te zeggen… Ik blijf zeker zo 5 minuten in deze houding achter op het bed, vertwijfeld, leeg in mijn hoofd, even weg van de wereld… Als ik weer een beetje bij kom, besef ik me enerzijds dat ik er alleen ben voor de pleziertjes van Meneer, maar ook dat ik nu achterblijf met een mega geil gevoel, die niet tot uitdrukking komt verder. Ik ben slechts een “gebruiksvoorwerp” en krijg geen ontlading van mijn eigen geile gevoel… Het duurt dan ook lang voordat ik de slaap te pakken heb, kan mijn draai niet vinden en de tranen staan in mijn ogen. En toch is dit ook wat ik graag wil… Ik ben er immers voor zijn genot, en haal daar juist mijn kracht en voldoening uit (na een tijdje…).
De dag erna maakt S. nog een opmerking dat ik best een speeltje had kunnen pakken op zolder, er ligt immers genoeg. Maar dit komt niet eens in mijn gedachten op… En anderzijds zou het voor mij ook echt als een soort “verraad” betekenen richting Meneer. Ik ben er immers voor zijn plezier en niet voor het mijne. Hoe klote ik me daarna ook voel…
Dankjewel lieve Meneer!!! Heb weer genoten van onze dag, het weekend samen. Met naast ons intensieve spel, ook het gezellig samen op pad zijn, de fijne gesprekken die we hebben. Het geeft ons de inzichten in elkaar die we nodig hebben om ons spel te kunnen spelen. En ook al durf ik nog niet al mijn diepste geheimen prijs te geven, weet dat die vanzelf wel gaan komen… Mijn lijf behoort immers aan jou en als goed slavin is het mijn plicht om al mijn fantasieĆ«n, gevoelens, behoeften en limieten zonder aarzeling aan mijn Meneer mede te delen. Dat kost alleen nog even wat tijd… š
Hoi mooi en bijzonder mens en Slavin,
Vernedering is een onderdeel van ons spel. Ik probeer dan ook de momenten aan te grijpen waarop het moment zich voordoet om ” erin te springen” doordat bv iets niet goed gaat.
Dan ontstaat er een ontlading waar ik vol bewondering naar kijk en binnen laat komen. Altijd speelt mee ben ik niet te ver gegaan.
Daarom ben ik ook blij dat wij samen goed kunnen napraten en onze onzekerheden bij elkaar kwijt kunnen.
Het was wederom een bijzonder weekend en bijzonder dat we samen een avontuur zijn aangegaan waarin wij elkaar vinden.
Dank jewel lief meisje