Het is goed zo…
Pfff, waar moet ik beginnen… Zaterdagavond ineens het berichtje dat ik de volgende dag verwacht werd… Op mijn vraag of er wensen waren (wat betreft kledingvoorschrift), kreeg ik terug dat ik weet dat Meester van “kantoortutjes” houdt, dus dat ik daar mijn voordeel mee kon doen…. Grrrr…. Ik heb er een hekel aan, omdat hij daarmee mijn preutsheid extra benadrukt, terwijl ik die wil loslaten en juist mijn diepere gevoelens wil toelaten en me niet meer schaam voor mijn sletterigheid en me dus ongegeneerd durf over te geven. Maar goed, zo stond ik dus gisteren stipt om 13.00 uur weer voor de deur, met als altijd een bonzend hart en zenuwen die door mijn lijf gieren. Het gaat tegenwoordig redelijk goed vooraf, maar de laatste paar minuten sterf ik het bijna af. Dan bouwen bij mij de zenuwen enorm op… Hij neemt mijn jas aan, laat me de speelkamer in met…
Herinneringen in vlagen en openheid van zaken…
Gisteren was ik bij een vriendin en tevens Meesteres om gezellig bij te kletsen met een kopje thee. Altijd fijn natuurlijk om naast de “gewone” dingen des levens, ook vrijuit te kunnen praten over mijn belevenissen op bdsm-vlak. Door te praten over wat er vrijdag was gebeurd, mijn subdrop op zaterdag en de goede aftercare van Meester, merkte ik dat er toch wat herinneringen terug kwamen over vrijdag die ik vergeten was en dus niet in mijn blog staan over vrijdag… En ze heeft even een foto gemaakt van mijn steeds blauwer wordende billen. Maar goed, de herinnering die ineens weer bij me opkwam…Zo is er het moment dat ik aan de voeten zit van Meester en hij in de fauteuil zit. We zijn dan al wat verder op de middag en ik heb al een aantal (hoeveel??) orgasmes gehad. Ben dan dus ook al een stukje de weg kwijt…
Onzeker
Van de week las ik een paar postings op Fetlife die voor mij heel herkenbaar waren en me ook aan het denken zetten. Want ik merk dat ik mega onzeker wordt als Meester het even wat drukker heeft en daardoor wat minder aandacht heeft voor mij. Ik ga dan zomaar denken: “Is ie nog wel blij met me, heb ik iets verkeerds gedaan…” Slaat nergens op… zijn mijn gedachtes…En begrijp me goed, dit hebben we heel duidelijk besproken, dus ik was van te voren gewaarschuwd en wist waar ik aan begon. Ik wist dat Meester het af en toe heel erg druk heeft. En heb daar ook mijn akkoord op gegeven. En toch vind ik het soms moeilijk en het is dus echt aan mij om daar mee te leren omgaan en er een modus in te vinden. Want als slavin wil ik gewoon dienen en gehoorzamen. Is het niet…
Stroomstoring…
… in mijn hoofd. Nee geen kortsluiting meer, het is een grote stroomstoring… Error, error, error…Waarom is het zo f*#&ing moeilijk om over mijn behoeftes en verlangens face to face te praten… Damn, wat is loslaten moeilijk. Ok, de nacht was niet zo geweldig, ik had niet anders verwacht; tuurlijk werd ik midden in de nacht wakker, kon ff niet meer slapen, lag te bedenken wat ik aan zou doen (sexy lingerie, met daarover een rok en een bloes, type kantoor tutje… was de opdracht). Ik had beter “niets” als opdracht kunnen krijgen (behalve dat dat zo koud is nu buiten…).Maar goed, na het opstaan eerst voor de katten zorgen, tas inpakken (waarom neem ik eigenlijk nog een setje “gewone” kleren mee, als ik die toch nooit aandoe) en het passen kan beginnen. Rokje is gelukkig snel gevonden. Ik heb er wel een aantal, maar naar mijn idee voldeden die…
Eerste stap in de schaamte voorbij…
Na het plaatsen van mijn vorige blog, bij F aangegeven dat ik graag verder zou willen ontdekken met hem… Ik weet dat ik in goede handen ben, althans… 😋Hij laat me meteen 2 dagen wachten op een reactie… En ik was al helemaal niet zenuwachtig hoor…Om een eerste startpunt te hebben, kreeg ik het verzoek om een checklist in te vullen. Natuurlijk heeft die op bepaalde punten vaak nog wel een extra toelichting nodig, maar sommige dingen zijn ook gewoon wel heel erg duidelijk. Als ik bijv. een 5 invul bij handboeien of een mondknevel, dan behoeft dat vast geen verdere toelichting… (Seksuele) vernedering heeft dan wel wat extra woorden nodig. Maar goed, zo gezegd, zo gedaan, ik ging op mijn gemak een lijst invullen. Vanuit mijn gevoel, hoe ik er nu in sta, los van de gedachte of iets wel of niet zou kunnen met F. Grappige was dat…
Lesson learned: het is goed, ik mag loslaten…
Het was al weer even geleden dat ik bij F was geweest en ik was er eigenlijk echt wel aan toe. Temeer daar ik in de afgelopen 2 weken behoorlijk wat opgebouwde stress en emoties had door het zeer plotseling overlijden van mijn moeder. Ik wilde zo graag een zweep voelen, me klein voelen, mijn koppie leeg…En dan was daar dan zondag het moment en wat gebeurt er dan… mijn lijf werkte niet mee… Eerst zat F me een beetje te pesten, hardop te bedenken wat ie zou gaan doen vandaag. Hij had kennelijk goed mijn profiel op FL bekeken (beter dan ik zelf op dat moment voor ogen kon halen). Wel handig natuurlijk, want ik zet daar wel eens wat neer aan fetishes, of ik like foto’s van anderen (misschien toch maar niet meer doen… 😘). Ik kon het me niet meer herinneren, maar recentelijk had ik een leuk…